29 Απριλίου 2010

Opportunity

 
They do me wrong who say I come no more
When once I knock and fail to find you in;
For every day I stand outside your door,
And bid you wake, and rise to fight and win.
Wail not for precious chances passed away,
Weep not for golden ages on the wane!
Each night I burn the records of the day-
At sunrise every soul is born again!
Laugh like a boy at splendors that have sped,
To vanished joys be blind and deaf and dumb;
My judgements seal the dead past with its dead,
But never bind a moment yet to come.


Though deep in mire, wring not your hands and weep;
I lend my arm to all who say "I Can!"
No shame-faced outcast ever sank so deep,
But yet might rise and be again a man.


Dost thou behold thy lost youth all aghast?
Dost reel from righteous Retribution's blow?
Then turn from blotted archives of the past,
And find the future's pages white as snow.
Art thou a mourner? Rouse thee from thy spell;
Art thou a sinner? Sins may be forgiven;
Each morning gives thee wings to flee from hell,
Each night a star to guide thy feet to heaven.


Walter Malone

Ευκαιρία

Με αδικούν όσοι λένε ότι δεν έρχομαι πια,
Όταν κτυπώ μία φορά και δεν σε βρίσκω μέσα.
Γιατί κάθε μέρα στέκομαι στην πόρτα σου μπροστά,
Και σε καλώ να ξυπνήσεις, να πολεμήσεις και να νικήσεις.
Μην κλαις για πολύτιμες ευκαιρίες που χάθηκαν,
Μη θρηνείς για χρυσές εποχές που σβήνουν!
Κάθε νύχτα καίω τα αρχεία της μέρας που πέρασε,
Και κάθε ψυχή γεννιέται ξανά την αυγή.

Να γελάς σαν παιδί για τα περασμένα μεγαλεία,
Και για τις χαμένες χαρές τυφλός, κουφός και άλαλος να είσαι.
Οι κρίσεις μου σφραγίζουν το νεκρό παρελθόν με τους νεκρούς,
Αλλά ποτέ δε δεσμεύουν ούτε μία στιγμή από το μέλλον.
Κι αν στον βούρκο βρεθείς μη σφίξεις τις γροθιές σου και μην κλάψεις,
Το χέρι μου απλώνω για να βοηθήσω όσους λένε «Μπορώ!»
Κανένας απόκληρος δε βυθίστηκε ποτέ τόσο βαθιά
Ώστε να μην μπορεί να σταθεί στα πόδια του ξανά.
Υπάρχει λόγος άναυδος τα χαμένα σου νιάτα να θωρείς;
Να τρεκλίζεις από το κτύπημα της δίκαιας ανταπόδοσης;
Ξέχνα τα μουτζουρωμένα αρχεία του παρελθόντος
Και άνοιξε τις λευκές σαν χιόνι σελίδες του μέλλοντος
Θρηνείς για κάποιον; Αποτίναξε από πάνω σου τη θλίψη·
Αμάρτησες; Οι αμαρτίες μπορούν να συγχωρηθούν·
Κάθε πρωινό φτερά σού δίνει για να φύγεις από την κόλαση
Κάθε νύχτα ένα αστέρι για να σε οδηγήσει στον παράδεισο.