Δεν ήταν μόνο οι καρδιές
Των ανθρώπων δακρυσμένες
Ήταν και ο Έλμπος τα’ψηλο βουνό
Και τα περήφανα του Λίλλα τα πλατάνια
Ήταν τα πεύκα τα γυμνά
Και τα πράσινα τα νέα
Ήταν το ρέμα το στεγνό
Και οι στριφτές ελιές του.
Ήταν οι πέτρες οι σπαρτές
Κι οι πανέμορφες αγκάθες...
Ήταν κι η Παναγιά η Ξαριστή
Ο Αη Θανάσης κι η Αγιά Μαρίνα...
…………………………………………
Ψαλμοί, κραυγές και σπαραγμοί
Χαμένων και ζωντανών
Ακούγονταν συνάμα…
Πόνος και σεβασμός
Δάκρυ Φως Μνήμη
Μαζί και το άδικο Γιατί
Άφηναν εκεί οι Μιστρι-ώτες
Στου Φανουρίου τη Παραμονή
Στων Παίδων του Μαρτυρίου Τόπο.
Ερέτρια 26-27 Αυγούστου 2009
(Ευχαριστώ τον κ. Σταματούκο Παναγιώτη γα την ξενάγηση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου