Γιατί ζορίζονται οι «σωτήρες» μας;

Αφού αυτά που αποφασίστηκαν την 26η Οκτώβρη στις Βρυξέλλες είναι η «σωτηρία της Ελλάδας»,
αφού μέσω αυτών των αποφάσεων υπηρετείται το «καλό» του ελληνικού λαού,
τότε:
· Γιατί ο Παπανδρέου και η αυτοδύναμη κυβέρνησή του εξαναγκάζεται σε φυγή για να εφαρμοστούν αυτές οι τόσο «σπουδαίες» και «σωτήριες» αποφάσεις;
· Αν είναι τόσο «σωτήριες» αυτές οι αποφάσεις, γιατί όλο το αστικό πολιτικό σύμπαν έπαθε τέτοια πρεμούρα και εκτίμησε ότι για να εφαρμοστούν πρέπει να βάλουν πλάτη όλοι μαζί;
· Γιατί από την επόμενη στιγμή των «σωτήριων» αποφάσεων της 26ης Οκτώβρη συντελούνται το απίθανο καραγκιοζιλίκι, οι εξευτελισμοί και οι κωλοτούμπες με τα δημοψηφίσματα, τις Κάννες, τις ψήφους εμπιστοσύνης, τα κομπρεμί κ.ο.κ. ώστε να βρεθεί τρόπος εφαρμογής τους;
· Αφού οι αποφάσεις της 26ης Οκτώβρη «σώζουν» την Ελλάδα, γιατί τόση μεγάλη δυσκολία να εντοπιστεί εκείνος ο πρόθυμος «σωτήρας» που θα τις εφαρμόσει και θα «σώσει» την Ελλάδα;
***
Ακόμα και πλήρη άγνοια να έχει κάποιος, ακόμα κι αν υπήρχε παντελής έλλειψη πληροφόρησης για τις αποφάσεις των Βρυξελλών,
κοινή λογική χρειάζεται:
*
Οσα ετοιμάζουν από δω και πέρα για το λαό είναι
λαιμητόμος και
οδοστρωτήρας μαζί.
*
Οσα θέλουν να επιβάλουν είναι
τόσο βάρβαρα,
τόσο επώδυνα,
τόσο καταστροφικά
που μπροστά τους, τα όσα ζήσαμε τα δυο προηγούμενα χρόνια με το μνημόνιο, θα φαντάζουν παιδική εκδρομή.
Γι' αυτό τρέχουν. Γι' αυτό κλυδωνίζονται. Γι' αυτό «ψάχνονται».
***
Αν επρόκειτο για τη «σωτηρία» της Ελλάδας και του λαού της, τότε τίποτα από όσα βιώνουμε αυτές τις μέρες δε θα χρειαζόταν.
Αντί να συμβαίνουν όλα όσα συμβαίνουν, αντί των παραιτήσεων, των υποψηφιοτήτων, των διαβουλεύσεων, των ολονυχτιών, θα έκαναν το εξής απλό:
Θα τα εφάρμοζαν και θα μας... «έσωζαν».
*
Αλλά ξέρουν:
Ξέρουν ότι η απόφαση της 26ης Οκτώβρη και τα μέτρα που τη συνοδεύουν ισοδυναμούν με την εκτέλεση του ελληνικού λαού!
Ξέρουν ότι πρόκειται για ένα μαζικό έγκλημα!
Ενα πρωτοφανές ταξικό έγκλημα κατά των εργαζομένων, που με ένα μόνο τρόπο έχουν ελπίδες να το επιχειρήσουν:
Με το να «δέσουν» πολιτικά τον ελληνικό λαό.
*
Ξέρουν, όμως, και κάτι επιπλέον:
Οτι ακόμα κι αν το επιχειρήσουν είναι τέτοιο το μέγεθος του εγκλήματος που και πάλι οι πιθανότητές τους να το φέρουν σε πέρας είναι τόσο περιορισμένες ώστε μόνο ενώνοντας τις μεταξύ τους δυνάμεις μπορούν να έχουν ελπίδες επιτυχίας.
*
Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούν ο καθένας μόνος του.
Να γιατί δυσκολεύονται να βρουν την κοινή «περπατησιά» για την εφαρμογή της πολιτικής υπέρ της οποίας όλοι μαζί συνομολογούν.
Γιατί τρέμουν το λαό!
*
Και να γιατί ο ελληνικός λαός έχει μια και μόνο επιλογή:
Να μετατρέψει τους εφιάλτες τους σε πραγματικότητα!