Ο Εξευτελισμός του Ενηλίκου

"Κύριε, ουχί καλόν σπέρμα έσπειρας εν τω σω αγρώ; Πόθεν ούν έχει τα ζιζάνια;"

Ματθ. ιγ,

Έτσι θα με αγαπάτε, αν τηρείτε τις Εντολές μου, είπε ο Κύριος Ιησούς. Στην Εκκλησία , με την νοερά προσευχή θα καθαριστούμε από τα πάθη για να κατοικήσει στην καρδιά μας ο Χριστός.

Στην ψυχοσυναλλαγή, μια άλλη λέξη για την ψυχική επαφή, συναλλασσόμενοι είναι ο Ενήλικος, η Γυναίκα και το Παιδί. Ο Ενήλικος ενσαρκώνει τις δυνάμεις της ελευθερίας και της ειλικρίνειας και η Γυναίκα και το Παιδί τις δυνάμεις της ανελευθερίας και της υποκρισίας, τις οποίες μεταφέρουν η μέν Γυναίκα ως Γονεϊκή Επίδραση , το δε παιδί ως Πρωτογονική καταβολή (κληρονομικότητα).

Η Αγία Γραφή για να προλάβει τη χρησιμοποίηση της Γυναίκας από το Διάβολο, δίνει Εντολή στον Ενήλικο να μη δώσει την ψυχή του στη Γυναίκα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γίνει η Γυναίκα δυνατότερη από εκείνον. "Μη δως γυναικί την ψυχήν σου επιβήναι επί την ισχύν σου", γράφει το Βιβλίο των Παροιμιών.

Στο Βιβλίο της Γενέσεως ο Διάβολος ψεύδεται στην Εύα και εκείνη δέχεται εν γνώσει της το ψεύδος του και το μεταφέρει στον Αδάμ, αντί να του αποκαλύψει την ψευτιά . Γίνεται έτσι συνεργάτης του Διαβόλου εναντίον του Αδάμ, τον οποίο και εξαπατά. Το φταίξιμο του Αδάμ κατόπιν είναι το ότι δεν αναγνωρίζει και δεν μετανοεί για το λάθος του, αλλά προσπαθεί να το κρύψει από το Θεό!

Από την ανάλυση του σχετικού αρχαίου ελληνικού μύθου των Δαναϊδων προκύπτει ότι η Γυναίκα κατά κανόνα μεταφέρει τις Γονεϊκές Επιδράσεις. Στις πενήντα κόρες του Δαναού που έλαβαν την πατρική εντολή να αποκεφαλίσουν (ψυχολογικά) τους άντρες τους, την πρώτη νύχτα του γάμου, μόνο μία δεν υπάκουσε στον πατέρα της, οι σαράντα εννέα υπήρξαν πειθήνια όργανα της πατρικής εξουσίας.

Ο διάβολος σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση για να πειράξει τον Ενήλικο χρησιμοποιεί τη Γυναίκα και το Παιδί. Ο λόγος που χρησιμοποιεί τη Γυναίκα και το Παιδί για να πειράξει τον Ενήλικο είναι ότι και η Γυναίκα και το Παιδί είναι δεκτικοί στην σατανική επιρροή, γιατί και οι δυο μεταφέρουν, όπως είπαμε, τις δυνάμεις της ανελευθερίας, την υποκρισία και την απείθεια, πράγμα που κάνει συμβατή την συμπεριφορά τους με την τακτική του Διαβόλου , του πατέρα του ψεύδους, της απάτης και της απείθειας. Οι δυνάμεις της ελευθερίας και της ειλικρίνειας (Ενήλικος) με τις σατανικές δυνάμεις της υποκρισίας και του ψεύδους (Διάβολος) είναι ασύμβατες.

Για τον ευγενικό αναγνώστη που θα αντέξει όλες αυτές τις ψυχολογικές θεωρητικολογίες και θα συνεχίσει το διάβασμα - χαρά στο κουράγιο του - οι σκέψεις που ακολουθούν ελπίζουμε ότι θα είναι πιο βατές, μια που το θέμα αξίζει τον κόπο, τουλάχιστον για τον Ενήλικο αυτής της εποχής που οι δυνάμεις της ανελευθερίας και της υποκρισίας, δηλαδή των γονεϊκών επιδράσεων και των πρωτογονικών καταβολών των Γυναικών και των Παιδιών δίνουν το ρυθμό της σύγχρονης ζωής.

Στην εποχή μας ο Ενήλικος εξευτελίζεται. Οι άλογες δυνάμεις της ψυχής δρουν απροκάλυπτα. Ώσπου οι δυνάμεις αυτές να περάσουν το στάδιο της καθάρσεως και να υπερβούν την υποκρισία, για να επικοινωνούν με την ειλικρίνεια και την ευθύτητα του Ενηλίκου, η ελευθερία θα διώκεται και ο Ενήλικος θα εξευτελίζεται.

Οι δυνάμεις της ελευθερίας και της ειλικρίνειας δεν συγκρούονται με τις δυνάμεις τις αρχέγονες του ψεύδους και της υποκρισίας "Μη αντιστήναι τω πονηρώ", γράφει το ευαγγελικό κείμενο. Στα χωριά μας, όπου οι άνθρωποι δεν είχαν ανταλλάξει τη σοφία τους με τις γνώσεις και τις πληροφορίες όπως εκείνοι που έλαβαν ανώτατη μόρφωση, ο Ενήλικος δεν συγκρουόταν με τις δυνάμεις της ανελευθερίας και της υποκρισίας . Όταν κανένας συγκρουόταν με τη γυναίκα ή το παιδί έχανε την εκτίμηση των άλλων ενηλίκων. Γινόταν γυναικωτός ή παιδί ή παλιάνθρωπος. Στην καλύτερη περίπτωση τον θεωρούσαν ως ένα μεγάλο παιδί, σαν τα μεγάλα παιδιά που κατέλαβαν την εξουσία σε όλο τον κόσμο, αυτήν την επικίνδυνη εποχή, που η Γη μπορεί να καταστραφεί.

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρχαν πολλοί που από τα πάθη τους , από την φιληδονία, την φιλοχρηματία, την ματαιοδοξία δεν συγκρούονταν με τις γονεϊκές επιδράσεις των γυναικών και με τις πρωτογονικές καταβολές των παιδιών, σε σημείο να χάσουν την ψυχή τους.

Εξωτερικά το σημάδι του Ενηλίκου είναι κατά τον Ιπποκράτη τα 42 του χρόνια. Μετά την ηλικία αυτή ο Ενήλικος βάζει νερό στο κρασί του. Παίζει το βιολί του με σουρντίνα. Αν έχουμε διατροφές και σκεπάσματα, να αρκούμαστε σ΄ αυτά΄, λέει ο Απόστολος Παύλος στον Ενήλικο, που μπορεί να τον ακούσει. Ούτε η Γυναίκα, που στις εκατό ανάγκες της οι 95 είναι ψευδο-ανάγκες ούτε το Παιδί είναι σε θέση να ακούσουν και να δεχθούν τη σοφία και τα λόγια που λέγονται με αγάπη, με ειλικρίνεια, δίχως υποκρισία και ψεύδος.

Αυτός είναι ο λόγος που οι διαφημίσεις στοχεύουν στη Γυναίκα και στο Παιδί και οι επιχειρήσεις που έχουν πελάτες τα δυο αυτά όντα δεν κλείνουν ποτέ. Ο Αμερικανός συγγραφέας του Δρόμου Τζακ Κέρουακ ονομάζει τις γυναίκες "σεληνιακά πλάσματα", με την έννοια ότι τον περισσότερο καιρό είναι έξω από τον εαυτό τους, σε έκσταση, εκτός να δεχθούν τον Ενήλικο ώς κεφαλή τους, για να έρθουν στα σύγκαλά τους και ευτυχήσουν. Η Εκκλησία είναι η κεφαλή του Ενηλίκου, ο Ενήλικος είναι η κεφαλή της Γυναικός. Το πρόβλημα είναι ότι ο σημερινός Ενήλικος είναι σπάνιο είδος. Τα χρόνια φέρνουν γεράματα, όχι σοφία.

Η Ορθοδοξία είναι θεραπεία, δεν είναι θρησκεία. Για την Ορθοδοξία εκείνος που δεν έχει περάσει ακόμα το στάδιο της καθάρσεως της ψυχής από τα πάθη είναι ψυχοπαθής και έχει ανάγκη από τη θεραπεία της Εκκλησίας. Αυτή είναι η αποστολή της Εκκλησίας, η θεραπεία της ψυχής και του σώματος του ανθρώπου.

Στο Ευαγγέλιο διαβάζουμε ότι δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα όταν κατοικεί μέσα τους ο Χριστός (ουκ ένι άρσεν και θήλυ). Όταν κατοικεί μέσα τους ο Χριστός η καρδιά τους είναι καθαρή. Το επαναστατημένο παιδί μέσα τους είναι υπάκουο, σώφρον και ιματισμένο. Έτσι θα με αγαπάτε, αν τηρείτε τις Εντολές μου, είπε ο Κύριος Ιησούς. Στην Εκκλησία , με την νοερά προσευχή θα καθαριστούμε από τα πάθη για να κατοικήσει στην καρδιά μας ο Χριστός..