Συζητάνε δυο φίλοι:
- Γιάννη γιατί οι πολιτικοί δεν παραιτούνται όταν γεράσουν; Τι τη θέλουν την εξουσία γέροι άνθρωποι;
- Φαίνεται, λέει ο Γιάννης, ότι μετά τα εξήντα η εξουσία μπαίνει στην θέση του σεξ.
- Δηλαδή; Ρωτάει ο Βασίλης.
- Ότι δεν μπορούν να κάνουν στην γυναίκα τους, το κάνουν στην χώρα τους, απαντάει ο Γιάννης!
Φίλοι που μαζευτήκατε απόψε εδώ κοντά μου
Θέλω με σας να μοιραστώ τι κρύβει η καρδιά μου
Απόψε θέλω να σας πω για μια περίεργη ράτσα
Ρούχα φορούν μεταξωτά και όχι από λινάτσα
Είναι αυτοί που κυβερνούν πολιτικούς τους λένε
Πάντα μετά από εκλογές οι μόνοι που δεν κλαίνε
Για αυτό υπάρχει ο λαός που πάντα τους ψηφίζει
Και του απομένει μια χαρά μονάχα να τους βρίζει
Μα αν πολίτες είσαστε σε αυτήν εδώ την χώρα
Νομίζω έφτασε η στιγμή και η μεγάλη ώρα
Το μήνυμα να στείλουμε πως ειν' για μπαλαούρο
Όλους να τους μαυρίσουμε σαν το Μαυρογυαλούρο
Είναι ευκαιρία φίλοι μου που να την ξαναβρούμε
Τέσσερα χρόνια εύκολα σας λέω δεν περνούνε
Σκεφτείτε την πατρίδα μας σκεφτείτε τη ζωή σας
Για να κοιμάστε ήσυχοι με την συνείδηση σας
Κοιτάζουν να βολέψουνε την πάρτη τους μονάχα
Και λεν πως αγωνίζονται για τους πολίτες τάχα
Φροντίζουν για τα εγγόνια τους και τα δισέγγονα τους
Και στα παράθυρα σαν βγουν τρώνε τα λυσσακά τους
Όλο φρου-φρου και αρώματα και αερολογίες
Και υπογράφουν με χαρά και τις τροπολογίες
Οι πιο πολλοί από αυτούς φάτσες έχουν αστείες
Φιλλιπινέζες όλοι τους σε επιχειρηματίες
- Ποια η διαφορά ανάμεσα στην πολιτική και τα παπούτσια;
- Στα παπούτσια υπάρχει πράγματι διαφορά ανάμεσα στο δεξιό και το αριστερό.
Στον ιερέα Πασχάλη είχαν οργανώσει δείπνο αποχαιρετισμού για να εορτάσουν τα 25 χρόνια ιερωσύνης του στην εκκλησία της συνοικίας.
Ένας βουλευτής, μέλος της κοινότητας, είχε προσκληθεί για να δώσει προς τιμήν του ιερέα έναν σύντομο ιστορικό λόγο για την
ιερατική διαδρομή του.
Επειδή ο βουλευτής καθυστερούσε, ο ιερέας απεφάσισε να πεί λίγες κουβέντες ώστε να καλύψει τον κενό χρόνο της καθυστερήσεως.
- Η πρώτη μου εικόνα/εντύπωση για το εκκλησιαστικό κοινό υπήρξε κατά την πρώτη εξομολόγηση που έτυχε να ακούσω. Σκέφθηκα ότι με είχε
στείλει ο Επίσκοπος σε ένα χώρο φοβερό, μια και το πρώτο πρόσωπο, που μου εξομολογήθηκε, μου είπε ότι είχε κλέψει μία τηλεόραση, οτι είχε ληστεύσει τους γονείς του, ότι είχε ληστεύσει επίσης την επιχείρηση όπου εργαζόταν, και επιπλέον ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με την γυναίκα του εργοδότη του. Επίσης, μερικές φορές έκανε λαθρεμπόριο και εμπόριο ναρκωτικών. Και τελειώνοντας, εξομολογήθηkε ότι είχε μεταδοσει μία σεξουαλική ασθένεια στην αδελφή του.
Έμεινα κατάπληκτος, σκανδαλίσθηκα και καταφοβήθηκα. Αλλά, με το πέρασμα του χρόνου, εγνώρισα περισσότερα πράγματα για τον κόσμο της ενορίας και διαπίστωσα ότι δεν ήσαν όλοι ίδιοι, είδα μία συνοικία γεμάτη με υπεύθυνο κόσμο, με ηθικές αξίες, και γεμάτο πίστη στον Θεό.
Και έτσι έχω ζήσει 25 χρόνια, τα πιο θαυμάσια της ιερωσύνης μου.
Ακριβώς την στιγμή που τελείωσε τον λόγο του έφθασε ο βουλευτής, προς τον οποίο και έδωσε το βήμα για την ομιλία.
Φυσικά και ζητησε συγνώμη ο βουλευτής επειδή καθυστέρησε και άρχισε να ομιλεί, λέγοντας:
- Ποτέ δεν θα λησμονήσω την πρώτη ημέρα που έφθασε ο αγιώτατος πατέρας στην εκλησιαστική συνοικία μας, και αυτό διότι έτυχα της τιμής να εξομολογηθώ πρώτος σε αυτόν......."
Ένας καλοντυμένος κύριος περπατάει αμέριμνος τη νύχτα:
Ξαφνικά, πίσω από ένα δέντρο πετάγεται ένας κουκουλοφορεμένος, του κολλάει ένα πιστόλι στα πλευρά και του ψιθυρίζει:
- Τα λεφτά σου και γρήγορα!
- Μα τι λες; αντιδρά ο κύριος, ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Εγώ είμαι ο Τάδε Ταδόπουλος, Βουλευτής και πρώην Υπουργός!!!
- Ε, τότε, λέει ο μασκοφορεμένος, τα λεφτά ΜΟΥ και γρήγορα!!!
Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για
Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:
- Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι'αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;
Έχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Πάει στον Παπακωνσταντίνου τον υπουργό.
- Παπακωνσταντίνου, θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μήν κάθεται, κατάλαβες;
Μερικές μέρες αργότερα ο Παπακωσταντίνου τον παίρνει τηλέφωνο:
- Έτοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;
- Τι λε ρε Παπακωνσταντίνου, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.
- Φίλε, του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.
- Οοοοοχι, ρε Παπακωνσταντίνου. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;
Την επόμενη μέρα:
- Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6,000 το μήνα.
- Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ Παπακωνσταντίνου, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600-700 ευρώ το μήνα.
- Μα τι λές τώρα, αυτό είναι αδύνατο.
- Γιατί;;;;;;;
- Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Masters ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία. Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα...
Ο υπουργός του κυβερνώντος κόμματος κάνει περιοδεία. Επισκέπτεται ένα σχολικό συγκρότημα και ακούει τα παράπονα των δασκάλων και των μαθητών:
- Κύριε υπουργέ, δεν έχουμε πετρέλαιο για θέρμανση και έρχεται βαρύς χειμώνας...
- Κύριε υπουργέ, δεν μας χωράνε οι αίθουσες, τα μισά θρανία είναι χαλασμένα, τα περισσότερα τζάμια είναι σπασμέα...
Αφού ακούει διάφορα τέτοια τους λέει:
- Μήν ανησυχείτε όλα θα γίνουν το συντομότερο δυνατόν.
Μπαίνει στην μερσεντές και πάει στον επόμενο σταθμό, στις τοπικές φυλακές.
Ακούει και εκεί πολλά παράπονα.
- Κύριε υπουργέ, θέλουμε καλύτερο φαγητό, περισσότερα κλινοσκεπάσματα, πιο πολύ προσωπικό γιατί δεν επαρκούμε...
- Θα γίνουν όλα όσα ζητάτε, μην ανησυχείτε.
Μπαίνει στην Μερσεντές και καθώς φεύγουν αρχίζει να δίνει οδηγίες στον γραμματέα του.
- Λοιπόν, Κωστάκη. Στο σχολείο στείλε ένα συνεργείο να μπαλώσει μερικές τρύπες, και να βάλει μερικά τζάμια, αλλά τίποτε άλλο. Μετά στείλε ένα συνεργείο στις φυλακές να φτιάξει: πισίνα, χαμάμ, τζακούζι, σάουνα, αίθουσα για διασκέδαση με 50άρα τηλεόραση, φλίπερ...
Μένει κάγκελο ο γραμματέας.
- Μα κύριε υπουργέ, τί είναι αυτά που λέτε;
Και απαντά ο υπουργός:
- Κοίτα Κωστάκη. Σχολείο πήγαμε και δεν θα ξαναπάμε. Στην φυλακή όμως δεν ξέρεις πότε θα μπούμε... Κατάλαβες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου