16 Μαΐου 2012

Η "συναίνεση" των θυμάτων

"Κύριος ισχύν τω λαώ αυτού δώσει"
Ψαλμός ΚΗ'


1. Είναι δυνατόν να δώσει κανείς τη συναίνεσή του για να τον κάνουν θύμα;
Πόσο εκμηδενισμένος πρέπει να νιώθει κανείς ώστε να συναινέσει στη θυματοποίησή του;

2. Στο τυπικό των αρχαίων θυσιών των ειδωλολατρών περιλαμβάνεται και η απογύμνωση του θύματος που συμβολίζει την ηθική εξουθένωση του ανθρώπου, την αποστέρησή του από κάθε ψυχικό και πνευματικό στήριγμα από την ίδια την ουσία του ως άνθρωπος. Το θύμα πρέπει να νιώθει ότι δεν είναι άνθρωπος, αλλά ένα περίψημα, δηλαδή μια βρωμιά που ξεκολλάει κανείς από πάνω του.

3. Οι Έλληνες είμαστε λαός εκπαιδευμένος σε συνθήκες χάους. Δεν είναι η πρώτη φορά που ζούμε σε συνθήκες σαν τις σημερινές.

4. Μέσα στη γενική σύγχυση των ημερών αυτών πρέπει να καταβάλεις προσπάθεια για να ξέρεις που βρίσκεσαι, τι κάνεις και σε τι κόσμο ζεις.

5. "Πάσαν χαράν ηγήσασθε αδελφοί, όταν διώκουσιν υμάς" ( Ιακ.1, 2). 
Να χαίρεστε όταν δοκιμάζεστε από πολλούς και διάφορους πειρασμούς, γράφει ο απόστολος Ιάκωβος. Δοκιμάζεται η πίστη μας, η υπομονή μας και η ελπίδα μας. Ό,τι ζητάμε με πίστη απ΄ το Θεό, ο Θεός θα μας το δώσει. Ο Θεός δίνει σε όλους με απλοχεριά. Ό,τι όμως ζητάτε, συνεχίζει ο Απόστολος, να το ζητάτε με πίστη και να μην έχετε αμφιβολίες. Γιατί όποιος αμφιβάλλει, μοιάζει με το κύμα της θάλασσας, που το παρασέρνει ο άνεμος και το πηγαίνει εδώ κι εκεί. Να μην ελπίζει ότι θα πάρει κάτι από τον Κύριο ένας τέτοιος άνθρωπος, δίγνωμος κι άστατος σε όλες του τις ενέργειες.

6. Ο Ιησούς την ίδια μέρα που μίλησε στους Ιουδαίους που πήγαν να τον ακούσουν μίλησε κατόπιν και στους μαθητές του. Να τι είπε στους Ιουδαίους:

« Υμείς εστέ οι δικαιούντες εαυτούς ενώπιον των ανθρώπων, ο δε Θεός γινώσκει τας καρδίας υμών, ότι το εν ανθρώποις υψηλόν, βδέλυγμα ενώπιον του Θεού εστιν,»

(Εσείς θέλετε να παριστάνετε τον δίκαιο μπροστά στους ανθρώπους, ο Θεός όμως γνωρίζει τι κρύβετε στις καρδιές σας. Γιατί αυτό που τιμούν οι άνθρωποι, το σιχαίνεται ο Θεός.)

7. Ο Ιησούς είπε κατόπιν στους μαθητές Του:

«Ανένδεκτον εστι του μη ελθείν τα σκάνδαλα. Ουαί δι΄ ού έρχεται. Λυσιτελεί αυτώ ει λίθος μυλικός περίκειται περί τον τράχηλον αυτούς και έρριπται εις την θάλασσαν, ή ίνα σκανδαλιση ένα των μικρών τούτων.»

(Είναι αδύνατο να μην έρθουν τα σκάνδαλα. Αλίμονον όμως σ΄ εκείνον που τα προκαλεί. Είναι προτιμότερο γι΄ αυτόν να κρεμάσει μια μυλόπετρα στο λαιμό του και να πάει να πέσει στη θάλασσα, παρά να κλονίσει την πίστη ενός απ΄ αυτούς τους μικρούς.)

8. Στο σεισμό οι πόλεις έχουν σχέδιο που δείχνει στους πολίτες σε ποιον τόπο να κατευθυνθούν κι από ποιες οδούς διαφυγής. Στον πνευματικό σεισμό που απειλεί την πνευματική ελευθερία των πιστών και αυτή ακόμα την ζωή τους, η Εκκλησία δεν έχει ακόμα καταρτίσει για τους πιστούς το σχέδιό της;


Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

Οι Έλληνες πρέπει να αποκοπούν εδώ και τώρα απο την Ορθοδοξία και την δημοκρατία


Εισαγωγικό σχόλιο απο την "Κλασσικοπερίπτωση"

Ελπίζουμε την παρακάτω καταγγελία της καθηγήτριας Μ.Σ να μην την "αρπάξουν" και την μεταμορφώσουν σε στείρα αντισημιτική προπαγάνδα, οι οι μεταμφιεσμένοι σε "Ορθόδοξους" μαγαριστές της πίστης μας και του αληθινού πατριωτισμού,, σατανιστές και νεοειδωλολάτρες.
Το νόημα αυτής της καταγγελίας, όπως το αντιλαμβανόμαστε, είναι η ανάδειξη των σχεδίων της "Νέας Εποχής" εναντίον της Ορθόδοξης Ελλάδας.Σχέδια που εφαρμόζουν με "θρησκευτική ευλάβεια" κόμματα , παρατάξεις, ΜΜΕ, νεο - ειδωλολατρικές και αποκρυφιστικές οργανώσεις, διαπλεκόμενα "ιδρύματα" ΜΚΟ , Θεολογικές σχολές , Ιερείς και Αρχιερείς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παραδίδουν τα Ιερά και τα Όσια της πίστης μας , στην διαχείριση του οικουμενισμού ,της πανθρησκείας και κάθε άλλης νεοεποχήτικης μαγαρισιάς.
Η καταγγελία αυτή - όπως και πολλές άλλες- αναδεικνύει αυτά που φωνάζαμε όταν η ΝΔ δια της κ. Γιαννάκου "απαγόρευε" στους μαθητές να καλούν τον παπά της ενορίας για τέλεση μυστηρίων ( εκτός του καθιερωμένου Αγιασμού στην αρχή του σχολικού έτους), αποπειρώμενη ταυτόχρονα να προκαλέσει πολλά "Ρεπούσεια άλγη" στις εύπλαστες ψυχές των παιδιών.Αυτά που φωνάζαμε όταν η "σεξολογία" του Ασκητή και τα μαθήματα Γιόγκα θεωρήθηκαν απαραίτητα συστατικά στην εκπαίδευση 7χρονων και 8 χρονων.Αυτά που καταγγέλαμε τότε που η αγαπημένης των μασονικών στοών και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ Διαμαντοπούλου χτυπούσε με σταλινική σφοδρότητα τον πατριωτικό και χριστιανικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Γιαννάκου , Ρεπούση , Σπηλιωτόπουλος, Διαμαντοπούλου , Δραγώνα και ένας στρατός απο πρόθυμους "χορηγούς", χύμηξαν στο υπουργείο ...δια βίου μάθησης , σε αυτό δηλαδή το υπουργείο, που πρό ΠΑΣΟΚ, έστω και προσχηματικά, διατηρούσε τον επιθετικό προσδιορισμό "Εθνικής" δίπλα στο "Παιδείας".Σε αυτό το υπουργείο που ως επιτελείο κάθε νεοεποχήτικης παραφυάδας ,καθοδηγούσε και εξακολουθεί να καθοδηγεί και να στηρίζει όλους όσους έχουν σκοπό το ρήμαγμα της παιδείας, την εκρίζωση κάθε παραγωγικής γνώσης και αξίας και ασφαλώς την απόλυτη αποχριστιανοποίηση της κοινωνίας.
Σήμερα που οι εντολοδόχοι των Ροκφέλερ και Ρόθτσιλντ , διόρισαν ως διάδοχο της Διαμαντοπούλου ,τον "ευσεβή" και "Ορθόδοξο" Μπαμπινιώτη , τα παιδιά μας αντί να πηγαίνουν εκπαιδευτική εκδρομή σε κάποιο Μουσείο , σε κάποιον Αρχαιολογικό χώρο , σε κάποιο Μοναστήρι , βολοδέρνουν είτε στις καφετέριες κάποιου προαστίου ή σε συναγωγές.
Συγχαρητήρια κ. Μπαμπινιώτη , άξιος ο μισθός σου

 Διαμαρτυρία γιά τίς σχολικές ἐπισκέψεις σέ ἰουδαϊκές συναγωγές



 ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΙΟΥΔΑΪΚΕΣ ΣΥΝΑΓΩΓΕΣ
-ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ
ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΝ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΑΓΑΘΟ ΟΛΩΝ
ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ!

Λέγομαι Μ.Σ. καί εἶμαι ἐκπαιδευτικός σέ Γυμνάσιο τῆς Δυτικῆς Θεσσαλονίκης ( τά στοιχεῖα μου θά τεθοῦν στή διάθεση ὅποιου παραλήπτη αὐτοῦ τοῦ μηνύματός μου ἐπιθυμήσει ).
Σήμερα 10-5-2012, τό Σχολεῖο μου πραγματοποίησε «ἐκπαιδευτική» ἐπίσκεψη τῆς Α’ Τάξης στά πλαίσια τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, στήν Ἰουδαϊκή Συναγωγή τῆς Θεσσαλονίκης καί θά ἐπακολουθήσει τήν ἐπόμενη βδομάδα ἐπίσκεψη καί τῆς Β’ Τάξεως.
Αὐτές οἱ ἐπισκέψεις ξεκίνησαν νά πραγματοποιοῦνται τά τελευταῖα χρόνια ἀπό τά Δημοτικά, ἀλλά ἀκόμη καί ἀπό τήν Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ.
Τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί μέ εὐθύνη τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου τά τελευταῖα χρόνια, μετατρέπει ὡς γνωστόν τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀπό Ὀρθόδοξο Χριστιανικό, σέ θρησκειολογικό, προβάλλοντας ὅλες τις θρησκεῖες ὡς...
«σωστές» καί «ἀθῶες» κι ὄχι ὡς αἱρετικές καί ἀντίχριστες, δημιουργώντας στά μυαλά καί στίς ψυχές τῶν ἀνυποψίαστων μαθητῶν, ἕναν ἀχανή ὠκεανό ἐπιτρεπόμενων ψευδοπίστεων, ἀπό τίς ὁποῖες κάποια στιγμή κοντινή ἤ μακρινή, θά κάνουν προσωπική ἐπιλογή ζωῆς, παρούσης καί αἰωνίου!
Κι ὅλα αὐτά συμβαίνουν, τή στιγμή πού τό 98% τῶν Ἑλλήνων εἴμαστε Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι καί ταυτόχρονα μέ τίς κατά καιρούς προπαγάνδες κι ἀπειλές γιά ἀπομάκρυσνη Ἁγίων Εἰκόνων ἀπό τά Σχολεῖα, τήν κατάργηση τῆς πρωινῆς προσευχῆς, τῆς ἀφαίρεσης τῆς τιμημένης Ἑλληνικῆς σημαίας ( μέ τόν Σταυρό ), τήν μείωση ὡρῶν διδασκαλίας τῶν Θρησκευτικῶν καί τή μετατροπή τους ἀπό ὑποχρεωτικό μάθημα σέ προαιρετικό κλπ.
Ἡ ἀποχριστιανοποίηση τῶν Ἑλλήνων παιδιῶν – νέων καί τῶν Σχολείων μέ διάφορες μεθόδους ( ἀνεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση καί πολυπολιτισμικότητα, «μετάλλαξη» τῶν Θρησκευτικῶν, ἀλλοίωση τῆς ἱστορίας μας καί συστηματική λήθη της, ψυχοβλαβεῖς τρόποι νεανικῆς διασκέδασης κι ὄχι ψυχαγωγίας, ἐξαθλιωμένα πνευματικῶς καί ἠθικῶς Μ.Μ.Ε., στημένες κατηγορίες καί λασπολογίες κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν προσώπων της, γενική χαλάρωση τῶν ἠθῶν κλπ ), εἶναι ἕνα καλά στημένο σχέδιο τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, πού στοχεύει στήν χειραγώγηση τῶν ἀνθρώπων ἀπό τή νεαρή τους ἡλικία. Κι αὐτό, γιατί ἡ παιδική ἡλικία ἐνδείκνυται γιά νά διαμορφώσει τά πιστεύω ( ἤ τήν ΑΠΙΣΤΙΑ ), τά ἤθη ( ἤ τήν ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ) καί τά ἰδεώδη ( ἤ τήν ΑΝΙΔΕΟΤΗΤΑ ) τῶν αὐριανῶν πολιτῶν μίας κοινωνίας! Τά παιδιά εἶναι ἀκόμη ἄδεια δοχεῖα, πού εὔκολα θά γεμίσουν μέ ὅ,τι τούς «σερβίρουν», καλό ἤ σαθρό. Οἱ ἐνήλικες εἴμαστε κατασταλλαγμένοι καί παγιωμένοι σέ ἀπόψεις καί τρόπους ζωῆς, δύσκολα μεταβαλλόμαστε. Τά παιδιά εἶναι εὔκολη λεία πρός διαμόρφωσιν κατά τό δοκοῦν. Κατασκευάζοντας λοιπόν νέες φουρνιές ἀνθρώπων μέ «χαλαρά» ἤθη, μέ συγκεχυμένες και συγχυσμένες ἰδεολογίες καί προπαντός χωρίς ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ στόν ἕναν καί μοναδικό Θεό Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.Eἶναι ἡλίου φαεινότερον, ὅτι θἀ ἀποτελέσουν εὔκολα ἐλεγχόμενες «ἀνθρωποειδεῖς ἀγέλες», γιά νά τίς ἐκμεταλλεύονται πρός ἱκανοποίησιν τῶν δόλιων, ἄρρωστων καί ἀνθρωποκτόνων συμφερόντων τους, οἱ κοσμοκράτορες!
Ἡ παγκόσμια καί εἰδικότερα ἡ ἐθνική μας κατάσταση πού ἀντιμετωπίζουμε ἰδιαίτερα σ’ αὐτήν τήν γενικότερη περίοδο κρίσεως ( ὄχι μόνο οἰκονομικῆς, ἀλλά κυρίως πνευματικῆς, κοινωνικῆς καί ἠθικῆς ), ἀποτελεῖ τρανταχτή ἀπόδειξη ὕπαρξης καί ἐνέργειας τῶν σκοτεινῶν σχεδίων αὐτῶν πού κινοῦν τά νήματα τῶν λαῶν. Τά νούμερα καί οἱ στατιστικές σέ ὅ,τι ἐλεεινό καί τρισάθλιο, πρέπει νά προβληματίσουν καί τόν πιό ἄθεο ἀκόμη ( ΑIDS, κλοπές, βιασμοί, ναρκωτικά, πορνεία, ἀπάτες καί ἡ λίστα εἶναι μακρά…)!
Οἱ ἐνστάσεις μου στό Σχολεῖο ἀπέναντι σέ Δ/ντη, τό σύνολο τῶν συναδέλφων καθηγητῶν καί τῶν Θεολόγων, ὥστε νά ἀποφευχθεῖ μία τέτοια ἐπίσκεψη, ἀπέβησαν ἄκαρπες. Μονάχα ὁ Σύλλογος Γονέων καί Κηδεμόνων ἔφερε ἀντίρρηση, ἀλλά δέν ὀργανώθηκε σωστά πρός ματαίωσιν τῆς ἐπίσκεψης.
Τά παιδιά στήν πλειοψηφία τους ἀκατήχητα καί ἐπαναπαυόμενα στίς «αὐθεντίες» καθηγητῶν καί γονέων τους πού δέν ἀντιδροῦν ( ἀπό ἀδιαφορία, ἄγνοια ἤ φόβο ), ὑποσυνείδητα θεωροῦν ὡς κάτι τό φυσιολογικό τήν ἐπίσκεψη, ἀφοῦ τήν προσυπογράφουν μέ τήν ἀνοχή τους οἱ «μεγάλοι». Ἐξάλλου στό βιβλίο τῶν Θρησκευτικῶν, ὅπως ἀνέφερα καί παραπάνω, διδάσκονται ἐλαφρᾷ τῇ καρδία καί οἱ ἄλλες θρησκεῖες.
Τό εὔλογο ἐρώτημά μου σέ αὐτό τό σημεῖο εἶναι: ΤΑ ΙΟΥΔΑΪΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ;ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΣΤΟΝ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΘΥΝΟΝΤΕΣ ΜΑΣ;
  • Μήπως ἐπειδή ἡ Συναγωγή εἶναι ἐωσφορική, μιᾶς πού ἀπαρτίζεται ἀπό τούς κατά κόσμον ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ τοῦ Χριστοῦ;
  • Μήπως ἐπειδή ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ὅτι ὁ Μεσσίας ἦλθε κι ἄς τούς εὐεργέτησε πρώτους μέ τά τόσα θαύματα πού ἔκανε σ’ αὐτόν τόν ἄπιστο λαό;
  • Μήπως ἐπειδή μᾶς ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΨΕΥΔΟΜΕΣΣΙΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΤΟΥΣ;
  • Μήπως ἑπομένως ἐπειδή ἀποτελοῦν ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΙ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;

  • Παρακαλῶ τούς εὐλαβεῖς συναδέλφους δασκάλους καί καθηγητές, νά μήν ὑπογράφουν τά πρακτικά αὐτῶν τῶν ἐπισκέψεων, νά ἀντιδροῦν καί νά νουθετοῦν ἐν Κυρίῳ τούς συλλειτουργούς τους, στά σχολικά περιβάλλοντα στά ὁποία ἐργάζονται.
  • Παρακαλῶ ἰδιαιτέρως τούς Γονεῖς τῶν παιδιῶν, νά συνειδητοποιήσουν ποιόν κίνδυνο διατρέχουν οἱ ψυχές τῶν βλασταριῶν τους καί νά πιέζουν τούς Δ/ντες τῶν σχολείων τους, ὥστε νά ἀκυρώνουν τέτοιου εἴδους ἐπισκέψεις. Ἤ ἄν αὐτό δέν εἶναι ἐφικτό, νά ἀπομακρύνουν τά παιδιά τους ἀπό τήν συμμετοχή τους στήν ἐξόρμηση, εἴτε μέ παραμονή τους στό Σχολεῖο, εἴτε μέ ἀπουσία τους τήν ἡμέρα πού εἶναι προγραμματισμένη νά γίνει.
  • Ντρέπομαι καί αἰσθάνομαι ἀμήχανα νά παρακαλέσω τούς συναδέλφους Θεολόγους ( ἐγώ δεν εἶμαι Θεολόγος ), νά κάνουν αὐτό πού εἶναι αὐτονόητο: ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΜΑΡΤΩΛΕΣ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ - ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ!
Ἄν δέν ἀκολουθοῦν σ’ αὐτές τίς ἐπισκέψεις οἱ μαθητές καί ἀντιδράσουν κυρίως οἱ γονεῖς συνεργούντων καί τῶν ἐκπαιδευτικῶν, αὐτές οἱ ἐπισκέψεις θά ναυαγήσουν ἀπό μόνες τους, ὅσα χαρτιά κι ἄν στέλνει τό Ὑπουργεῖο Παιδείας στούς Θεολόγους καί στά Σχολεῖα, πού τίς δρομολογοῦν μέ πρόσχημα γνωσιολογικά ὑποχρεωτικό. Τό Σύνταγμά μας, κατοχυρώνει τήν Πίστη μας!
Κλείνοντας, μέ πόνο καρδίας θέλω νά πῶ αὐτό: νά μή γίνουμε κι ἐμεῖς ἀρνητές τοῦ Θεοῦ! Δέν ὑπάρχει χειρότερο πρᾶγμα ἀπό αὐτό. Δέν εἶναι κάτι τραγικώτερο, ἀπό τό ἀναγκάσουμε ἕναν ΥΠΕΡΟΧΟ ΘΕΟ νά μᾶς ἐγκαταλείψει, ἐπειδή ἐμεῖς δέν Τόν θέλουμε καί νά πεῖ καί σέ μᾶς:
Ἱερουσαλήμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τούς προφήτας καί λιθοβολοῦσα τούς ἀπεσταλμένους πρός αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυνάξαι τά τέκνα σου ὅν τρόπον ὄρνις τήν ἑαυτῆς νοσσιάν ὑπό τάς πτέρυγας, και οὐκ ἠθελήσατε! ἰδού οὐ μή με ἴδητε ἔως ἄν ἥξη ὅτε εἴπητε· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
( Λουκ. 13: 34,35 )

Μέχρι τον θάνατο!

Γράφει η Έλενα Συρίβελη

Πάμε λοιπόν.
Πάμε σαν άλλοτε;
Όχι! Πάμε διαφορετικά τώρα. 
Αυτές οι εκλογές θα είναι αλλιώς. 

Καταρχήν, αποτελούν το επιστέγασμα του ξεκατινιάσματος αλλά και του ξεβρακώματος του συνόλου του πολιτικού κόσμου. 

Ο βασιλιάς δεν είναι απλά γυμνός αλλά τσίτσιδος και μάλιστα τα ευκαιριακά αλληλοαγκαλιάσματα και στη συνέχεια τα καρφώματα, έκαναν τις διαβουλεύσεις ένα σκληρό και βιτσιόζικο, πολιτικό πορνό. 


Όλοι είχαν έναν ρόλο, ανάλογο με εκείνον που θα βρει κάποιος στα κλασσικά μπορντέλα.

Η αντιστασιακή φράση "Στέλλα κρατάω μαχαίρι" πέρασε από τα στόματα όλων των "σωτήρων" καθώς όλοι υποτίθεται ότι ξιφούλκησαν, γιαυτό που προδίδουν: Για την πατρίδα (που τώρα την ονομάζουν και έθνος, χωρίς να τρομάζουν μην τους πουν εθνικιστές...).
Η πατρίδα όμως δεν είναι μαζί τους αλλά βρίσκεται μαζί μας, στριμωγμένη στην γωνιά, αμήχανη, θυμωμένη, φοβισμένη και ταυτόχρονα ανάβοντας κεριά, στον Θεό των ελπίδων μας.
Όχι δεν είναι η Ελλάδα η πόρνη που περιφέρουν, για να της βρουν τον καλύτερο πελάτη και να πάρουν και οι ίδιοι την αντιμισθία του ιδανικού προαγωγού.

Η Ελλάδα έχει φορέσει πια το... που την κατοικούν και συγχρόνως μέσα της αντρειώνεται, το πείσμα της καινούργιας ζωής που κάνει τους τάφους παρελθόν και την ανάσταση μέλλον.

Αυτοί μυρίζουν ακόμη το χώμα του ενταφιασμού κάθε αξιοπρέπειας, περιμένουν στην σειρά για το κόλλυβο της δημοκρατίας αλλά τα μάτια υπό την σκιά της μαύρης μαντήλας, τους έχουν ξεπεράσει καθώς καίνε τις φωτιές που θα φωτίσουν τις νύχτες που μας ετοίμασαν και θα ζεστάνουν τις παράξενες καλοκαιρινές παγωνιές, που έστησαν οι ξεδιάντροποι.

Ευρώ, Ευρωπαϊκή Ένωση, αναδιάρθρωση, συναίνεση, αριθμοί.... 

Πουθενά λίγη καρδιά, ένα λουλούδι, ένα χαμόγελο, λίγη ταπείνωση για τον εαυτό τους, λίγη περηφάνια για τους προγόνους, λίγο σέβας για τον Θεό, λίγη ντροπή για τις προδοσίες.
Ο πύργος της Βαβέλ λοιπόν γκρεμίστηκε. Όπως πάντα άλλωστε οι πύργοι της αλαζονείας....
Αυτοί πίσω δεν κάνουν από το να υπηρετούν ό,τι δεν είναι Θεός.
Αλλά κι' εμείς πίσω δεν κάνουμε από το να μπρουμυτιζόμαστε στα πόδια του Αναστημένου....Μέχρι να μας λυπηθεί, μέχρι να μας ελεήσει, μέχρι να βαρεθεί να μας βλέπει μπροστά Του, μέχρι να ξαστερώσει.
Πάμε λοιπόν......
Πάμε στις εκκλησιές, πάμε σε όσα μας ορίστηκαν ως αιδώς, σε όσα ανεμίζουν λάβαρα, σε όσα λένε στίχους Σολωμικούς, σε όσα υψώνουν σημαίες, σε όσα ανταμώνουν τα χέρια σε ικεσίες και γροθιές, σε όσα μυρίζουν άνοιξης γιασεμί.
Πάμε όχι σερνόμενοι σαν άλλοτε αλλά όπως ταιριάζει σε αποφασισμένους άχρι θανάτου! 

Και τον γλύπτη συνώνυμο του γλείφτη


«Όπου γλώσσα πατρίς» (Ελύτης)


Είναι αποδεκτό απ’ όλους ότι η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια, αρχοντική. «
Εδώ και 3.000 χρόνια ο ίδιος λαός στην ίδια γη εξακολουθεί να ομιλεί την ίδια γλώσσα», όπως έλεγε ο Ελύτης. Είναι μία γλώσσα όμορφη, με πολύμορφο, πολύχρωμο και πολυδύναμο λεξιλόγιο, που καλύπτει όλες τις αποχρώσεις του λόγου. Είναι η μόνη γλώσσα στην οποία η λέξη «ξένος» δεν σημαίνει «εχθρός», αλλά «φίλος» («Ξένιος Ζευς»). Απ αυτήν την γλώσσα γεννήθηκε και η λέξη «φιλότιμο», που δεν μπορεί να αποδοθεί σε καμμιά άλλη γλώσσα. «Για ένα φιλότιμο», λέμε κι εννοούμε ψυχικά αθλήματα απροσμέτρητα και κακουργήματα δυσπερίγραπτα. «Πώς να εξηγήσεις στους Ευρωπαίους», γράφει ο Αυστριακός Λαυρέντιος Γκεμερέυ, στο πολύκροτο βιβλίο του «Η δύση της Δύσεως», «ότι η λέξη τιμή, όταν συνδέεται με την φιλία, χάνει την οικονομική της χροιά, επειδή έγινε φιλότιμο; Πώς να τα πεις στους Ευρωπαίους όλα αυτά, αφού δεν έχουν φιλότιμο;».

Και την γλώσσα αυτή την διαφύλαξε κυρίως ο λαός, που όταν κάθεται στο τραπέζι τρώει «ψωμί», ενώ στον Εσπερινό θα πάει τους «άρτους», για να γίνει «αρτοκλασία». Ήρθαν, όμως, οι διανοούμενοι των σαλονιών και κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 έκοψαν σύρριζα την βασιλική φλέβα, που ζωογονούσε τον ύστερο λόγο με τον αρχαίο. Η γλώσσα αίφνης κατάντησε διαπιστευτήριο «προοδευτισμού». Στήθηκε ένα γλωσσικό «γκέτο» και χιλιάδες λέξεις «ποινικοποιήθηκαν», διότι «μύριζαν» «συντηρητισμό». Θεωρήθηκαν «παρακρατικές». Έτσι φτάσαμε σε γλωσσικά εκτρώματα του τύπου «η συναυλία θα γίνει στις 18 του Ιούνη». Όμοιες προγραφές είχαμε και με λέξεις, που ήταν ύποπτες για λανθάνουσα εθνικοφροσύνη. Λέξεις όπως πατριώτης, έθνος, Ορθόδοξος, απέκτησαν αρνητική σημασία και ταυτίστηκαν με τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία. Ακόμη και σήμερα, αν τολμήσεις και μιλήσεις για πατριωτισμό, οι ενεδρεύοντες ημιμαθείς της προοδομανίας, αναρριπίζουν την ετικέτα του εθνικισμού.


Ήρθε και εκείνη η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων από καμμιά δεκαριά νυσταλέους «εθνοπατέρες» και «εθνομητέρες», στα μέσα της δεκαετίας του ’80, και φτάσαμε στον σημερινό πτωματώδη νεοελληνικό λόγο. «Όταν οι εχθροί σου θα έχουν ξεμάθει την ορθογραφία τους, να ξέρεις ότι η νίκη πλησιάζει, έλεγε Ρώσος γλωσσολόγος. Η ορθογραφία ως σημαντική και καίρια παράμετρος του γλωσσικού μαθήματος, ιδίως στις μικρές τάξεις του δημοτικού, καταργήθηκε. Τις συνέπειες τις βιώνουμε. Η ανορθογραφία είναι ο κανόνας. Κάτι παρόμοιο ισχύει και με την πάλαι ποτέ καλλιγραφία.


Όλος, όμως, αυτός ο εθελότυφλος φανατισμός και η ασχετοσύνη διοχετεύτηκε στην εκπαίδευση με τραγικά αποτελέσματα. Αντί η εκπαίδευση να γίνει θύλακος αντιστάστεως στην γλωσσική εκμβαρβάρωση, απέβη σιγά-σιγά συντελεστής της. Τα αρχαία ελληνικά καταργήθηκαν στην μέση εκπαίδευση, διότι παρέπεμπαν, κατά τους «εκδημοτικιστές», στην οπερετική καθαρεύουσα των Απριλιανών. Το ίδιο συνέβη και με την γραμματική του δημοτικού σχολείου, η οποία αποσύρθηκε, διότι καταπίεζε ψυχολογικά «τα παιδιά του λαού». Αφού χαντακώθηκε γλωσσικά μια ολόκληρη γενιά μαθητών, επανήλθαν αμφότερα-αρχαία και γραμματική-στο σχολείο.


(Και για να είμαστε ειλικρινείς, όσοι δάσκαλοι ή φιλόλογοι φοιτήσαμε και αποφοιτήσαμε την δεκαετία του ’80 και εντεύθεν, υστερούμε σε γνώσεις- και σε ήθος-από τους παλαιότερους. Είμαστε «προϊόντα» της ακαδημαϊκής μετριοκρατίας και της λογικής της ήσσονος προσπάθειας, όπως ελέχθη επιτυχώς). Κι αν στο δημοτικό σχολείο κάποιοι δάσκαλοι, παραβαίνοντας τις άνωθεν εντολές, διδάσκαμε την γραμματική και αναθέταμε, παρά τις σχετικές απαγορεύσεις, κατ’οίκον σχολικές εργασίες, η κατάργηση των αρχαίων ήτα εγκληματική.


(Πριν από αρκετά χρόνια «έδινα» στην θεολογική σχολή του ΑΠΘ αρχαία ελληνικά. Αγανακτισμένη η διδάσκουσα καθηγήτρια, κατηγορούσε την πανάθλια εκπαίδευση για το τραγικό επίπεδο των φοιτητών, και μάλιστα πρωτοετών με νωπή ακόμη την διδασκαλία των αρχαίων). Ο πρωτομάστορας της (Κακιάς) δημοτικής ο Ψυχάρης έλεγε: «
Γράφω την κοινή γλώσσα του λαού. Όταν η δημοτική μας γλώσσα δεν έχει μία λέξη που μας χρειάζεται, την παίρνω από την αρχαία και προσπαθώ, όσο είναι δυνατό, να την ταιριάσω στη γραμματική. Έτσι έκαμαν όλα τα έθνη του κόσμου, έτσι θα κάμουμε και εμείς». (Ο Ψυχάρης μάλλον περισσότερο κακό έκανε παρά καλό. Η γλώσσα που πρότεινε ήταν ένα ανύπαρκτο λαϊκό ιδίωμα, που προφανώς ονομάστηκε «η καθαρεύουσα» του Ψυχάρη). Η λεγόμενη δημοτική δεν νοείται αυτοδύναμη, ξεκομμένη από την αρχαία. Αυτός ο ψευτολαϊκότροπος δημοτικισμός μας φόρτωσε εκείνα τα αμίμητα: Ιούνη, Γιούλη, δημόσιου, άμεσα (αντί αμέσως), κύρια (αντί κυρίως), προηγούμενα (αντί προηγουμένως), επόμενα, ομολογούμενα, αντικατάσταση, δηλαδή, του επιρρήματος απ’ το επίθετο. Πειραματίστηκαν οι «καυσοκαλυβίτες» της παιδείας, απέκοψαν τον ομφάλιο λώρο, που συνέδεε την αρχαία με την νέα γλώσσα, και έτσι «οι μαθητές θα θεωρούν σε λίγα χρόνια την μουσική ως θηλυκό του μουσακά, τον Έλληνα συνώνυμο του σέλινου και τον γλύπτη συνώνυμο του γλείφτη, θα συγχέουν την δημοκρατία με την δημοπρασία, την αλήθεια με την ευήθεια (=βλακεία), τον πολίτη με τον αλήτη». (Καργάκος, «Αλαλία», σελ. 68).

Ήδη οι λέξει εργασία, σύνταξη, εφάπαξ, ασφάλεια, έχουν σχεδόν προγραφεί από το λεξιλόγιο των σαλταδόρων της πολιτικής. Αντικαθίστανται από δυσνόητους νεολογισμούς, για να κρύψουν εγκλήματα. Είναι η τακτική της «Νέας Τάξης». Ας προστεθεί και η περιρρέουσα γλωσσική ημιμάθεια και η αποκοπή μας από τα αρχαία γλωσσικά κοιτάσματα που επέτειναν την …αγλωσσία


Και αυτή η αποκοπή από την αρχαία γλώσσα προλείανε το έδαφος για την «Νέα Ομιλία» του Όργουελ. «Κάποιος που θα έχει ανατραφεί μόνο με την Νέα Ομιλία δεν θα ξέρει ότι κάποτε η λέξη «ίσοι», είχε την δευτερεούσα σημασία «πολιτικώς ίσοι» ή ότι η λέξη «ελευθέρος» κάποτε σήμαινε «πολιτικώς ελεύθερος». («1984». Σελ. 307)


Σήμερα ξεβράζονται οι επιπτώσεις της γλωσσικής κακοδιδασκαλίας, «ακουμπούν» ακόμη και τους ανθρώπους που θα αναλάβουν τον επίμοχθο και κρίσιμο λειτούργημα της εκμάθησης στους μικρούς μαθητές. Πώς να εξηγηθεί η ετυμολογία της λέξης παγκόσμιος από το «πάγκος» και «οσμή», όπως έγραψε δάσκαλος εξεταζόμενος για την είσοδο του στην εκπαίδευση;

Υπάρχουν μηνύματα;


Εκλογές διεξήχθησαν, παρά την ασθενή φήμη ότι δεν θα διεξαχθούν. Η χώρα μας οδηγείται στο χάος υπό τα ισχυρά πλήγματα των απλήστων κερδοσκοπών, οι οποίοι απροσωποποιούνται πίσω από τους όρους αγορές και διεθνής οικονομία. Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η χώρα μας έχει καταδικαστεί σε εντεινόμενη οικονομική ύφεση και η ανάκαμψη, την οποία κατά καιρούς οι δήμιοί μας δια των εγχωρίων εντολοδόχων τους υπόσχονται, μετατοπίζεται συνεχώς στο μέλλον. Γιατί χρειάζονταν οι εκλογές, αφού υπήρχε ισχυρή κοινοβουλευτική πλειονοψηφία, ώστε να υπερψηφιστούν τα όποια νέα μέτρα προτείνουν σε βάρος της χώρας μας και του λαού της οι κατακτητές μας; Για να ικανοποιήσουν την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία επειγόταν να αναλάβει πρωτεύοντα ρόλο στην συγκυβέρνηση; Δεν το νομίζουμε. Οι κύκλοι που απεργάζονται τον αφανισμό των λαών υπό τα πλήγματα της ιδιοπροσωπείας τους και τη λεηλασία των πόρων τους ήθελαν να εξασφαλίσουν κάτι πολύ πιο σημαντικό: Την ανανέωση της εμπιστοσύνης του λαού μας προς εκείνους, οι οποίοι υπεύθυνοι όντες για τη συμφορά μας, ανέλαβαν ρόλο εγγυητού της εξόδου μας από την κρίση.

Υπήρχε αναμφισβήτητα κάποιος κίνδυνος για τα κόμματα εξουσίας. Γι’ αυτό και ετέθησαν σε λειτουργία με ιδιαίτερη ένταση οι μηχανισμοί συσπείρωσης των ψηφοφόρων. Στο παρελθόν σε κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις υπήρχαν προτάσεις ικανές να επιφέρουν την εκλογική ανατροπή. Ο Βενιζέλος έχασε τις εκλογές του 1920, επειδή η αντιπολίτευση υποσχέθηκε να φέρει τάχιστα πίσω τον στρατό μας, που από έτους και πλέον αναπτυσσόταν στο έδαφος της Μικράς Ασίας υπηρετώντας τα συμφέροντα των ισχυρών «συμμάχων» μας. Εκείνο που πρυτάνευε στην βασιλική αντιπολίτευση ήτα η επάνοδος του βασιλιά και όχι η τύχη του στρατού μας, ο οποίος τελικά θυσιάστηκε, καθώς και ο μικρασιατικός ελληνισμός. Το 2009 το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» του αρχηγού της τότε μείζονος αντιπολίτευσης στάθηκε αρκετό, ώστε να αναθέσει σ’ εκείνον ο λαός τη διακυβέρνηση της χώρας και να συρθούμε στο κάτεργο του Διεθνούς νομισματικού ταμείου. Τώρα τι άραγε θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα η συμπράττουσα στον κυβερνητικό σχηματισμό μείζων αντιπολίτευση; Η εγγύηση επαναδιαπραγμάτευσης των όρων της υποταγής μας δεν ήταν αρκετή. Όταν οι υποσχέσεις παύουν να είναι πειστικές, τότε καλλιεργείται έντονα ο φόβος της αβεβαιότητας. Οι ώριμοι κατά την ηλικία ψηφοφόροι υπήρξαν κυρίως τα θύματα της ψυχολογικής βίας. Μπορεί η σύνταξή τους να ψαλλιδίζεται, πλην όμως εξακολουθεί να καταβάλλεται. Τι θα γίνει αν επικρατήσει αναστάτωση λόγω κυβερνητικής μεταβολής και κοπούν οι συντάξεις; Πώς θα επιβιώσουν τα άνεργα παιδιά τους; Βέβαια υπάρχει και μικρή μερίδα ψηφοφόρων αυτής της κατηγορίας, η οποία διατηρεί σχέσεις λατρείας με τον υποστηριζόμενο κομματικό σχηματισμό. Αυτοί είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν «πιστοί μέχρι θανάτου» στο κόμμα κι ας χαθεί η πατρίδα!


Η νέα γενιά είναι εκείνη που τιμώρησε τους διαχειριστές της παρακμής μας! Πλείστοι όσοι οι λόγοι: Διαθέτει τον νεανικό ιδεαλισμό, που την εμποδίζει να υποταγεί σε διλήμματα απόρροια δήθεν λογικής σκέψης στην ουσία όμως ιδιοτέλειας. Βλέπει να ορθώνονται ολόγυρα αδιέξοδα και μόνον αδιέξοδα. Οι πολιτικοί των σχηματισμών εξουσίας ξέπεσαν στα μάτια τους ανεπανόρθωτα. Από την άλλη δεν πολυπιστεύουν ότι θα πεινάσουν, όσο ζουν οι συμβιβασμένοι με το «κατεστημένο» ώριμοι κατά την ηλικία της οικογενείας τους. Μία ψήφο διαμαρτυρίας και τιμωρίας ήταν λοιπόν εύκολο να καταθέσουν.


Κάποιοι σχηματισμοί καρπώθηκαν την ψήφο των οργισμένων νιάτων. Δεν έχουν βέβαια επαρκή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ούτε και συγκλίνουν τα προγράμματά τους, ώστε να συνεργαστούν προς σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτό μαρτυρεί τον βαθύ διχασμό της ελληνικής κοινωνίας. Οι ψηφοφόροι της Δεξιάς, οι οποίοι αντέδρασαν στη βίαια (ας το παραδεχθούμε) επιβολή της συνεργασίας με τον ως τότε, καθώς διακήρυτταν, «εχθρικό» σχηματισμό προς ευχερέστερη εφαρμογή των όρων των μνημονίων (που δεν τέλειωσαν ακόμη) βρήκαν λυτρωτική για τα συνειδησιακά τους αδιέξοδα την κίνηση των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων». Οι ψηφοφόροι του ψευδεπίγραφου πλέον σοσιαλιστικού σχηματισμού, οι κατά πολύ πιο οργανωμένοι και γνώστες του πολιτικού παιχνιδιού, οι θεωρούμενοι ως ισχυρότερα προσκολλημένοι στον σχηματισμό τους έκαναν ισχυρότερη την έκπληξη! Μετακινήθηκαν κυρίως σε δύο σχηματισμούς της «ανανεωτικής» λεγόμενης αριστεράς, τις διαφορές μεταξύ των οποίων αμφιβάλλω, αν ο μέσος πολίτης κατανοεί. Ίσως όμως σύντομα κατανοήσει. Οι λόγοι της μετακίνησης είναι άραγε οι ίδιοι για τους μετακινηθέντες από τους δύο σχηματισμούς εξουσίας και μάλιστα οικονομικοί και μόνο; Πόσο σημαντικός υπήρξε για τους μετακινηθέντες ο πόνος για την εθνική αναξιοπρέπεια πέρα από τον θυμό για την οικονομική αφαίμαξη; Πόσο αποφασισμένοι είναι αυτοί να απαιτήσουν υπέρβαση των διαφορών των σχηματισμών της αντιπολίτευσης στη βάση ενός αντιμνημονιακού αγώνα για την αποτίναξη του ζυγού; Ερωτήματα δύσκολο να απαντηθούν, όταν τόσο οι μεν όσο και οι δε αναλύουν τα πάντα με βάση όρους της οικονομίας και μόνο. Αν πραγματικά είχαμε ορθόδοξη πίστη και φιλοπατρία, τότε δεν θα υποκύπταμε στα ιδεολογικά παραμύθια. Θα βλέπαμε ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι φυσικός μηχανισμός, αλλά τεχνητός στην υπηρεσία των ισχυρών του κεφαλαίου, προκειμένου να αφανιστεί η ιδιοπροσωπεία των λαών της γης. Τίποτε δεν μας εμποδίζει Έλληνες, Ιταλούς, Ισπανούς και Πορτογάλους να συναγωνιστούμε διατηρούντες την εθνική μας ταυτότητα. Στο μέτρο που αρνούμαστε αυτήν, συμβάλλουμε στη διόγκωση του ολοκληρωτικής φύσεως εθνικισμού, ο οποίος εισήλθε εντυπωσιακά στην ελληνική Βουλή στηριζόμενος στην άφρονα διεθνιστική πολιτική δεξιάς και αριστεράς. Δεν είναι δυνατόν να δεχθούμε, όπως τα «παπαγαλάκια»της δημοσιογραφίας, πώς το 7% του ελληνικού λαού αποδέχεται τη ναζιστική ιδεολογία. Αν συνεχίσουν την πολιτική τους τα κόμματα θα οδογήσουν με μαθηματική ακρίβεια τα ποσοστά αυτά εκεί που βρίσκονται του αντίστοιχου σχηματισμού στη Γαλλία. Και δεν υπερβάλλω γράφοντας ότι εκεί ο συγκλονισμός θα επέλθει, όταν εκλεγεί στη Μασσαλία μουσουλμάνος δήμαρχος.


Ας εγκαταλείψουν οι μεν την προπαγάνδιση ότι το κράτος είναι κακός επιχειρηματίας και ότι πρέπει να εκποιηθούν τα πάντα στους ιδιώτες. Οι ασκήσαντες την εξουσία διαπλεχθέντες με τους ιδιώτες επιχειρηματίες οδήγησαν το κράτος στην παράλυση μέσω της διαφθοράς και της χαμηλής παραγωγικότητας. Ας εγκαταλείψουν και οι μεν και οι δε τα διεθνιστικά φληναφήματα περί πλυπολιτισμικών κοινωνιών. Είναι πλέον εμφανέστατο ότι το Ισλάμ, που προκαλείται βάναυσα από τη Δύση θα σαρώσει εντός του αιώνα την Ευρώπη, ίσως και τις ΗΠΑ. Υπάρχει λοιπόν δυνατότητα συνεργασίας στη βάση ενός πατριωτισμού, ο οποίος θα μας απομακρύνει από τους «εταίρους» μας και συνάμα διαχειριστές των δημίων μας. Δεν μας σώζει το ευρώ, αλλά ο πατριωτισμός μας. Η Ελλάδα δεν πρέπει να παραμείνει ξέφραγο αμπέλι, χώρος υποδοχής των αποκλήρων της γης, τους οποίους εξωθούν προς τους «οικονομικούς παραδείσους» οι άπληστοι του κεφαλαίου με τους πολέμους και τη καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών τους. Οι Έλληνες πρέπει επί τέλους να συνειδητοποιήσουν ότι φέρνουν στις πλάτες τους βαρειά την κληρονομιά που τείνουν να αποποιηθούν. Χωρίς όμως αυτή θα πάψουν να υπάρχουν στο προσκήνιο της ιστορίας.


  Ο λαός πρέπει να υποστεί και άλλες συνέπειες εκ του ότι αγνοεί ότι η κρίση είναι πρωτίστως πνευματική, καθώς αγνοεί πλέον και το τι σημαίνει πνευματικός.


«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

Η αγωγή των νέων και η υποβάθμιση του προσώπου


Κωνσταντῖνος Χολέβας-Πολιτικός Ἐπιστήμων

Ἡ οἰκονομική κρίση πού βιώνουμε ἔχει σαφῶς πνευματικά καί ήθικά αἴτια. Κάτι ἔλειψε κατά τά τελευταῖα χρόνια ἀπό τήν κοινωνία μας καί μᾶς ὁδήγησε ὡς ἄτομα καί ὡς ἔθνος σέ ὑπερδανεισμό, ὑπερκατανάλωση, εὐδαιμονισμό, ὑλισμό καί τελικά σέ κατάρρευση καί ἀδιέξοδο. Τώρα που ἀναζητοῦμε λύσεις και προτάσεις γιά ἕνα καλύτερο μέλλον καλό θά ἦταν νά προβληματισθοῦμε γιά τά ἐσφαλμένα πρότυπα πού δώσαμε στούς νέους μας καί γιά τήν ἀνάγκη ἀναπροσανατολισμοῦ τῆς παιδείας καί τῆς κοινωνίας μας.


Ἔχω τήν αἴσθηση ὅτι ἐδῶ καί χρόνια ὑποβαθμίζουμε τό πρόσωπο κάι θεοποιοῦμε τούς ἀριθμούς. Χάσαμε τόν σεβασμό πρός τά πρότυπα, τά ὁποῖα ἐνέπνεαν ἐπί αἰῶνες τόν λαό μας καί εἰδικότερα τούς νέους μας. Τά σχολικά βιβλία, ἡ τηλεόραση, τά ἄλλα ΜΜΕ, οἱ κυριαρχοῦσες ἰδεολογίες. ὁ ψευδοπροοδευτισμός καί τά συμπλέγματα «μοντερνισμοῦ» ταλαιπώρησαν ἐπί χρόνια τήν κοινωνία μας καί τήν ἀπέκοψαν ἀπό ρίζες αἰὠνων καί ἀπό τούς ἑλληνορθόδοξους χυμούς πού μᾶς κράτησαν στά δύσκολα. Ἡ νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση καί ὁ μαρξισμός βασίσθηκαν στόν ὑλισμό, στήν ἀποθέωση τῆς οἰκονομίας καί στήν ὑποβάθμιση τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας. Ἡ διαφήμιση, ἡ ὁποία εἶναι χρήσιμη μόνον ὅταν σέβεται κανόνες καί ὅρια, καλλιέργησε τήν μανία γιά κατανάλωση καί γιά ἀγορά ἄχρηστων πραγμάτων. Ὁ Ἕλληνας τῶν τελευταίων δεκαετιῶν διδάχθηκε νά θαυμάζει τούς ἀνθρώπους πού ἔχουν χρήματα καί ὄχι αὐτούς πού ἔχουν ἦθος καί πνευματική καλλιέργεια. Κι ὅμως ἡ παράδοση τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος καί τῆς Ὀρθοδοξίας δίνουν προτεραιότητα στόν ἄνθρωπο καί στό πρόσωπο ὄχι στούς ἀριθμούς. Τόν «καλόν κἀγαθόν» πολίτη ἤθελε νά διαπλάσει ἡ ἀρχαία Ἀθήνα. Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνον ζήσεται ἄνθρωπος, διδάσκει τό Εὑαγγέλιο. Τόν ἥρωα Ἀχιλέα εἶχε ὡς πρότυπο ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, τόν ἅγιο προβάλλει ὡς πρότυπο ἡ Ἐκκλησία μας.


Σήμερα βλέπουμε νά χλευάζεται ὁ ἅγιος καί ὁ ἥρωας ἀπό τήν μοντέρνα καί μεταμοντέρνα παιδεία καθώς και ἀπό τά ΜΜΕ. Τά σχολικά βιβλία καταβάλλουν ἐργώδη προσπάθεια γιά νά ἐξαφανίσουν τούς ἁγίους ἀπό τά πρότυπα τῶν νέων. Τά Θρησκευτικά μετατρέπονται σέ ἕνα θρησκειολογικό χυλό μακρυά ἀπό τήν Ὀρθόδοξη παράδοση. Στά βιβλία Γλώσσας καί Λογοτεχνίας ἀντί γιά τούς ἁγίους προβάλλεται ἡ μάγισσα Φρικαντέλλα, ἡ παραθρησκεία καί ὁ ἐρωτισμός. Στά βιβλία Ἱστορίας ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἐμφανίζεται ὡς εὐρωπαῖος διαφωτιστής καί σπανίως γίνεται ἀναφορά στήν ἁγιότητά του καί στήν ἰδιότητά του ὡς Ἱερομονάχου. Κόμματα πού κόπτονται γοιά τόν προοδευτισμό τους δίνουν μάχη γιά νά ἀπομακρύνουν ἀπό τίς αἴθουσες τίς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἁγίων ἐνῷ βαρύγδουποι θεσμοί –συνήθως κενοί περιεχομένου- ὅπως ὁ Συνήγορος τοῦ Πολίτη γιά νά θυμίσουν τήν παρουσία τους ἀπαγορεύουν τήν παρουσία κληρικῶν ἐξομολόγων στά σχολεῖα.


Ἡ ἔννοια τοῦ ἡρωισμοῦ καί τό «ἀμύνεσθαι περί πάτρης» ἀπαλείφονται ἤ καί χλευάζονται ἀπό τούς θεσμούς πού ἔχουν ἀναλάβει τήν διαπαιδαγώγηση τῶν νέων. Μπορεῖ στό μάθημα τῆς Ἱστορίας τό παιδί νά μαθαίνει πόσες σταφίδες ἐξήγαγε ἡ Πελοπόννησος μετά τό 1821 ἤ πόσες καμινάδες εἶχε ὁ Πειραιᾶς τό 1900, ἀλλά ἐλάχιστα θά ἀκούσει γιά τούς ἀγωνιστές ἄνδρες καί γυναῖκες πού ἔπεσαν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος. Οἱ ἀριθμοί καί τά οίκονομικά μεγέθη προβάλλονται ὡς σκοπός ζωῆς ἐνῶ τά πρόσωπα πού θυσιάσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία καί τήν πρόοδο αὐτοῦ τοῦ τόπου διαγράφονται ἤ καί χαρακτηρίζονται μέ μειωτικούς χαρακτηρισμούς. Οἰ σχεδιαστές τῆς μεταμοντέρνας ἄθεης καί ἀφελληνισμένης παιδείας ἐνοχλοῦνται ἀπό τήν παρουσία ἡρώων στά σχολικά βιβλία καί στίς σχολικές ἑορτές. Ἐπιθυμοῦν νά μᾶς μετατρέψουν σέ ἔνα παγκοσμιοποιημένο πολτό, ἄβουλο καί ἄνευρο, χωρίς ταυτότητα καί ἐθνική συνείδηση γιά νά γίνουμε πειθήνιοι ὑπάλληλοι τῶν δανειστῶν μας καί τῶν πολυεθνικῶν. Οἱ Μαραθωνομάχοι, ὁ Παλαιολόγος, ὁ Κολοκοτρώνης καί ὁ Παλληκαρίδης σβήνονται σιγά –σιγά ἀπό τά σχολικά προγράμματα και στή θέση τους θά μπεῖ ἡ τρίτη ξένη γλῶσσα, οἱ ὑπολογιστές, οἱ διαδραστικοί πίνακες, τό Μάρκετιγκ καί ὁ Κώδικας καλῆς συμπεριφορᾶς τοῦ ὑπακουου ὑπαλλήλου τῶν ξένων ἑταιριῶν.


Οἱ ἀριθμοί εὐδοκιμοῦν καί τά σωστά πρότυπα ὑποχωροῦν στά ΜΜΕ καί κυρίως στήν Τηλεόραση. Χάσαμε τό πρότυπο τῆς σωστῆς χριστιανικῆς οἰκογένειας πού περιλάμβανε πολλάπαιδιά καί ζοῦσε μέ τόν παπποῦ καί τή γιαγιά. Σήμερα προβάλλεται ὡς πρότυπο τό διαζύγιο, ἡ μοιχεία, ἡ συμβίωση ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου. Ὁ φιλότιμος πατέρας, ἡ στοργική μητέρα , τά μελετηρά καί ἐργατικά παιδιά ἀντικαταστάθηκαν ἀπό πρότυπα προβληματικῶν γονέων καί παραβατικῶν νέων.


Ἡ συζήτηση γιά δωροδοκίες καί «λαδώματα» πολιτικῶν προσώπων φέρνει στό προσκήνιο πάλι ἀριθμούς καί τεράστια ποσά πού κάνουν κάθε ταλαίπωρο μισθωτό καί συνταξιοῦχο νά ἀγανακτεῖ. Ποῦ εἶναι τό πρότυπο τοῦ Ἐθνικοῦ Εὐεργέτη; Ποῦ εἶναι ἡ προβολή προσώπων, τα ὁποῖα δούλεψαν, μόχθησαν καί βοήθησαν τήν πατρίδα μας μέ τά χρήματα πού τιμιίως συγκέντρωσαν; Παλαιότερα θυμοῦμαι ὅτι τά Ἀναγνωστικά τοῦ Δημοτικοῦ καί τά Λογοτεχνικά Κείμενα τοῦ Γυμνασίου παρουσίαζαν τά παιδικά χρόνια Ἐθνικῶν Εὐεργετῶν ὅπως τοῦ Ζώη Καπλάνη καί τοῦ Εὑαγγέλη Ζάππα. Σήμερα τέτοιες μορφές εἶναι ἀγνοημένες καί ἀπό τά σχολικά βιβλία καί ἀπό τά ΜΜΕ. Τό ἐπιχειρηματικό δαιμόνιο τοῦ Ἕλληνα κατηγορεῖται καί βάλλεται ἀπό ἀπηρχαιωμένες ἰδεολογίες καί οἱ ἄνθρωποι πού θά ἤθελαν νά βοηθήσουν σέ ἔργα φλανθρωπικά καί ἐθνικά πολλάκις ἀποθαρρύνονται ἤ δέχονται προσβολές.


Ἀναζητοῦμε, λοιπόν, τό πρόσωπο, τό πρότυπο, τήν προσωπικότητα γιά νά πλάσουμε μία νέα γενιά καλύτερη ἀπό τή δική μας καί χωρίς τά δικά μας λάθη. Ἀναζητοῦμε ἕνα νέο ἦθος και μία νέα πολιτιστική πνοή στήν κοινωνία μας, ἡ ὁποία ἔμαθε δυστυχῶς νά θαυμάζει τούς ἀετονύχηδες, τούς τυχοδιῶκτες, τούς ἀθεμίτως πλουτίζοντες καί αὐτούς πού πατοῦν ἐπί πτωμάτων γιά νά ἀναριχηθοῦν κοινωνικά. Ἀναζητοῦμε τό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου, τοῦ Ἡρωος, τοῦ ἀγωνιστῆ, τοῦ οίκογενειάρχη, τοῦ Ἐθνικοῦ Εὐεργέτη. Καί πρωτίστως ἀναζητοῦμε τό πρόσωπο τοῦ δασκάλου. Τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος σέβεται τό λειτούργημά του καί διδάσκει ὄχι μόνο μέ τά λόγια ἀλλά καί μέ τό ἦθος του. Εὐτυχῶς δέν χάθηκαν αὐτοί οἱ δάσκαλοι. Μπορεῖ κάποιοι νά ἀσχολοῦνται μόνο μέ τόν συνδικαλισμό, τόν κομματισμό καί τήν ἥσσονα –λιγότερη προσπάθεια, ἀλλά οἱ πολλοί εἶναι ἐδῶ καί ἀγωνίζονται γιά καλύτερη παιδεία. Γι’ αὐτό αἰσιοδοξῶ. Διότι ἡ κοινωνία μας βγάζει ἀκόμη καλούς δασκάλους καλούς οἰκογενειάρχες, καλούς ἱερεῖς. Καί ἄν χρειασθεῖ θά βγάλει πάλι ἁγίους καί ἥρωες. Αὐτός ὁ λαός πάντα ἐλπίζει, διότι πιστεύει βαθειά ὅτι ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Τα «πατριωτικά» και «ορθόδοξα» blogs. Προφητολογίες και σύγχυση

Τρελο-ΓΙΑΝΝΗΣ
 

Κωστούλας Βασίλειος



Έχουμε περάσει σε άλλη εποχή. Στην εποχή που ο κόσμος κλείνει την τηλεόραση σιγά σιγά και για την ενημέρωση του καθημερινά «μπαίνει» σε κάποιο ή κάποια ιστολόγια που βρίσκει ο ίδιος πιο αντικειμενικά ή πιο κοντά σε εκείνο που πιστεύει.
Με θεματολογία

από πολιτική, θρησκευτικότητα, αθλητικά, κοινωνικά, τα blogs έχουνε καλύψει όλο το φάσμα της ενημέρωσης και αρθρογραφίας και διαμορφώνουν τις τάσεις στην Ελληνική κοινωνία. Αυτό δεν είναι απαραίτητα και κακό όταν απαιτείται μια αλλαγή πορείας από μια λιμνάζουσα κατάσταση. Ωστόσο παρόλο που η ενημέρωση από ανώνυμα ιστολόγια μπορεί να είναι έγκυρη, θα σταθώ κυρίως στα ιστολόγια που αντλούν τη θεματολογία τους από την Ορθοδοξία και μιλούν πατριωτικά.

Σίγουρα υπάρχει πλειάδα ιστολογίων που στις αρχειοθήκες τους μπορεί να βρει κάποιος Ορθόδοξα πατερικά κείμενα, φωτογραφίες ακόμα και βίντεο, ομιλίες από Γέροντες και πνευματικούς ποιμένες που δεν φοβούνται και βγαίνουν επώνυμα να ομολογήσουν τα πιστεύω τους, μέσα στην τρικυμία της σύγχυσης της εποχής μας.
Σε εποχή κρίσιμη για το Έθνος ωστόσο αρκετά από τα ιστολόγια αυτής της θεματολογίας χρησιμοποιούν την ανωνυμία για να περάσουν στον κόσμο μια ανούσια και ατέρμονη προφητολογία, χρησιμοποιώντας προρρήσεις Αγίων και για να επιβεβαιώσουν την επισκεψιμότητά τους περάσανε στις ανώνυμες τουφεκιές από ανώνυμους, που "προβλέπουν" σύντομα γεγονότα.

Σίγουρα
βρισκόμαστε σε εποχή μεγάλων ανατροπών και αλλαγών και όσοι έχουν λίγο ασχοληθεί με τους Προφήτες και τους Αγίους καταλαβαίνουν σε ποια κρίσιμη περίοδο βρισκόμαστε.

Ωστόσο υπάρχει και ένα σαράκι που μας τρώει να θέλουμε να μάθουμε το μέλλον κοιτώντας από την κλειδαρότρυπα. Εκεί βρίσκουν κάποιοι το πάτημα.

Χωρίς να θέλω να κάνω τον κριτή απλά να επισημάνω με μορφή διαπίστωσης.

Διαβάζω σε ιστολόγιο «Εκείνος ο γέροντας από εκεί, είπε εκείνο, αλλά είπε να μην πούμε το όνομά του, λόγω ταπεινοφροσύνης».

Και αναρωτιέμαι. Δεν θυμάμαι περίπτωση Αγίου ανθρώπου μέσα από την εκκλησία να προειδοποιεί ανώνυμα. Έιτε πρόκειται για Προφήτες, είτε πρόκειται για Αγίους γέροντες του βεληνεκούς του Παϊσίου, Πορφυρίου, Ιακώβου και Ιωσήφ, είτε από τον Άγιο Κοσμά και τις προφητείες του για την εποχή μας, όλοι τους ήταν επώνυμοι, συγκεκριμένοι, μεστοί και το κυριότερο αναλάμβαναν την ευθύνη των λόγων τους .

"Θα πέσει πείνα σύντομα"

είπε κάποια μοναχή διαβάζω αλλού. Φυσικά όνομα δεν γράφει. Για να μπορούμε να το πάρουμε και πίσω αν αργήσει η πείνα λίγο παραπάνω. Εύκολο να το γράφει κάποιος αυτό του οποίου η πείνα δεν του άγγιξε ακόμα την πόρτα.

Αλλά δεν πιστεύουμε τον γ. Παϊσιο που μίλησε για αυτά. Ναι, να έχουμε την καλή ανησυχία, τόνιζε ο γ.Παϊσιος .Εμείς όμως μάλλον περάσαμε σε άλλο επίπεδο. Θέλουμε και την επιβεβαίωσή μας από «έγκυρους» σύγχρονους ασκητές. Λες και δεν μας δόθηκαν αρκετά να ξέρουμε. Θέλουμε να σπείρουμε και λίγο το φόβο που φυλάει τα έρμα. Δυστυχώς. Και «ξύπνησαν» και οι φυλλάδες με τα ένθετα τους να συνεπικουρούν σε αυτό.

Υπάρχει η διάκριση για να έχουμε την καλή η κακή ανησυχία από όλα όσα συμβαίνουν; Δεν φαίνεται να υπάρχει καμία διάκριση. Γιατί αυτοί οι Άγιοι Γέροντες πρωτίστως μιλούσαν με διάκριση, με ευθύνη. Ήρθαν σε συγκεκριμένη εποχή για συγκεκριμένο λόγο. Προειδοποίησαν όχι τόσο για αυτά που θα συμβούν όσο για τα αίτια της κρίσης. Τελικά μια κρίση που οφείλεται στην αδιακρισία μας.

Διαβάζω αλλού πριν τις εκλογές.
"Πολλοί γέροντες από το Άγιον Όρος μιλούν για τον Σύνδεσμο Εθνικής Ενότητας, ότι είναι καλοί και έχουν ευλογία".
0.6% στις εκλογές ο ΣΕΕ και ξαφνικά το ξέχασαν αυτοί που το έγραφαν αυτό. Τι έγινε έπεσε κάποιος «πνευματικός» έξω που τα λέει αυτά; Η μήπως συνεχίζουμε να προβάλουμε την αδιακρισία μας;

Συνεχίζω να διαβάζω πάλι πριν τι εκλογές για "υποστήριξη" γνωστού χαρισματικού αγιορείτη γέροντα καθώς και πολλών αγιορειτών στην προσπάθεια του Πάνου Καμμένου.. "Ο Καμμένος και οι Ανεξ. Έλληνες δεν χρειάζονται προβολη λένε απ ΄το Όρος γιατί ο κόσμος θα τον ψηφίζει από μόνος του"….

Ποια τα κίνητρα να χρησιμοποιούν κάποιοι συνεχώς το Άγιον Όρος ως επιβεβαίωση;

Ουδέν σχόλιον επ’αυτού.

Θα αναθερθώ ελαχίστως με το θέμα της Χρυσής Αυγής που προβάλλεται από κάποια ιστολόγια που έχουν και την Ορθοδοξία στον τίτλο τους και πολλά ιστολόγια στη θεματολογία τους.

Παρακολούθησα τις θέσεις τους σε εκπομπή στην τηλεόραση και συμφώνησα στο ότι ζητούν επιτακτικά να εφαρμόζονται οι Νόμοι. Διαφώνησα στο «είμαστε Εθνικιστές γιατί αγαπούμε την πατρίδα» γιατί από όσο γνωρίζω υπάρχει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στον Εθνισμό και τον Εθνοφυλετισμό, ο οποίος έχει καταδικαστεί ως αίρεση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1872. Ο εθνοφυλετισμός είτε είναι ελληνικός, είτε τουρκικός , είτε βαλκανικός, είτε και ευρωπαϊκός είναι διάσπαση της Ρωμηοσύνης και αίρεση της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δεν είναι δυνατόν η φυλή να τίθεται υπεράνω της ενότητος την οποία διασφαλίζει η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος μέσα στην Εκκλησία.

Αυτή η ενότητα είναι που είχε δημιουργήσει τη Ρωμιοσύνη και είναι το ζητούμενο για το οποίο πολλοί «κόπτονται» στις μέρες μας.

Θέλει προσπάθεια τελικά όσοι επώνυμοι ή ανώνυμοι διαχειρίζονται κάποιο ιστολόγιο, να μην καταλήξουν σαν τα μέχρι πρότινος γνωστά ΜΜΕ που είναι μέρη του συστήματος. Γιατί αν γίνουν και αυτά, που είναι η τελευταία μορφή ενημέρωσης, μέρος του συστήματος, τότε θα γίνουν το ίδιο και αυτοί που τα διαβάζουν.


Κλείνοντας θα τονίσω για άλλη μία φορά τις προτροπές του Γέροντα Πορφυρίου προς όλους μας.


Όλοι πίσω. Όλοι πίσω. Πλανηθήκαμε, έλεγε ο Γέροντας


Και όσο συγχέουμε τα πάντα τόσο περισσότερο καταλαβαίνω τι εννοούσε ο Γέροντας.

ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Γράφει  ο  Παναγιώτης  Τελεβάντος
Ενα πολύ θετικό στοιχείο που προέκυψε από την “κρίση” είναι το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι η ρίζα της δεν είναι οικονομική αλλά κρίση αξιών.
Συνειδητοποιούν επίσης ότι το κακό δεν άρχισε πριν ένα χρόνο ή πριν δύο χρόνια ή πριν πέντε χρόνια.
Η ρίζα του κακού βρίσκεται στον πυρήνα της ιδεολογίας της μεταπολίτευσης που κορυφώθηκε με την άνοδο (με την “τιμία” ψήφο μας παρακαλώ) τρείς φορές στην πρωθυπουργία του “Ηρόστρατου” Ανδρέα Παπανδρέου.

Προσοχή όμως! Δεν παρασυρθήκαμε από τον "Ηρόστρατο". Ο "Ηρόστρατος" είναι γέννημα της άρρωστης ψυχής μας. Ο Αγιος Θεός επέτρεψε να μας κυβερνήσει ο "Ηρόστρατος" κατά την επιθυμία της πονηρής καρδίας μας.
Ολο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι κάποια ξένα κέντρα που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση αλλά η ηθική κρίση των αξιών που μαστίζει την πατρίδα μας τις τελευταίες δεκαετίες.
Οχι ότι δεν υπάρχουν - ασφαλώς και υπάρχουν - κέντρα που στοχεύουν στην πολτοποίηση των πολιτισμών. Ο καλός Θεός όμως δεν θα μας άφηνε στη σημερινή εγκατάλειψη αν υπήρχαν μεταξύ μας έστω και οι “δέκα δίκαιοι”.
Από πού να αρχίσουμε;
Από το έγκλημα των εγκλημάτων που λέγεται έκτρωση;
Από τη διασπάθιση των δισεκατομμυρίων των πακέτων Ντελόρ για να ικανοποιήσουμε τα ρουσφέτια και την πελατειακή σχέση κράτους και πολιτών;
Από την ματαιοδοξία που μας οδήγησε ο ξαφνικός πλουτισμός μας που χαραμίσαμε τις επιδοτήσεις σε πισίνες και “πόρσε” και όχι σε έργα υποδομής που θα μπορούσαν να καταστήσουν την πατρίδα μας ανταγωνιστική στο σημερινό ανελέητο καθεστώς του νεοφιλευθερισμού;
Αφήνω πια τι γίνεται στην Εκκλησία, όπου τα τελευταία δύο τουλάχιστον χρόνια, αυτός ούτος ο Αρχιεπίσκοπος στηρίζει παντοιοτρόπως τον κ. Γιαγκάζογλου και τους ΚΑΙΡΟΣκόπους του να ξεθεμελιώσουν, όχι απλά από το γενικό πνεύμα της παιδείας, αλλά από αυτό τούτο το μάθημα των θρησκευτικών τον ορθόδοξο χαρακτήρα του χωρίς να συναντά ουσιαστική αντίσταση από την ιεραρχία!
  ..στη συνέχεια το διεισδυτικό και καλογραμμένο - όπως όλα τα κείμενα που δημοσιεύει το καλό ιστολόγιο “Χριστιανική βιβλιογραφία” - που  έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.
*****
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΙΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΕΘΝΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ
(Τὸ δέντρο κι ὄχι τὸ δάσος)
Του ιστολογίου christian-vivliografia

Ἐκλογικὸς σεισμὸς τὰ σάρωσε ὅλα
Σημειώνει εὐστόχως ὁ κ. Γ. Δελαστίκ: «Παρακολουθώντας κανεὶς τὶς δηλώσεις τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν διαπιστώνει ὅτι συμπεριφέρονται σὰν νὰ μὴν ἔχουν καταλάβει ἀπολύτως τίποτα ὄχι ἁπλῶς ἀπὸ τὸ μήνυμα τῶν ἐκλογῶν, ἀλλὰ οὔτε κἂν ἀπὸ τὸν τρομερὸ ἐκλογικὸ τεκτονικὸ σεισμὸ ποὺ σάρωσε τὴν Κυριακὴ τὰ πάντα καὶ δὲν ἄφησε τίποτα ὄρθιο στὸ πολιτικὸ σκηνικὸ τῆς χώρας μας. Ἀνεξαρτήτως τῶν οὐσιωδῶν λεπτομερειῶν συγκρότησης κυβέρνησης, τὸ θεμελιῶδες εἶναι ὅτι καμιὰ κυβέρνηση δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ σταθεῖ, ἂν δὲν λάβει ὑπ᾽ ὄψιν της τὸ ἐντελῶς διαφορετικὸ πολιτικὸ τοπίο ποὺ ἔχει διαμορφωθεῖ ἀπὸ τὴν Κυριακή. Οἱ ἀριθμοὶ τῶν ψηφοφόρων ποὺ μετακινήθηκαν σὲ αὐτὲς τὶς ἐκλογὲς προκαλοῦν ἴλιγγο […] (ἐφημ. «ΕΘΝΟΣ», 10.05.2012)
Μὰ ἀκριβῶς αὐτὸ εἶναι τὸ ΠΡΟΒΛΗΜΑ (τὸ ὁποῖο καὶ μεγάλο μέρος τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος δὲν δείχνει πὼς ἀντιλαμβάνεται): Ἡ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ» κι ὄχι τῆς εἰκονικῆς, ἀπουσία πολιτικῆς ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, ὡς μέρους μιᾶς πνευματικῆς ἀφασίας. Ἀποφεύγουν, ἀρνοῦνται ἢ ἀδυνατοῦν (λίγη σημασία ἔχει) νὰ ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΥΝ ΤΙΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ ὅτι ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ τεχνητὰ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ (μέσα στὴν εὐρωζώνη ὴ ἔξω, εὐρώ ἢ δραχμή, Μνημόνιο ἢ Ἀντιμνημόνιο, «ἐπιβίωση» ἢ «ἀποβίωση»!) εἶναι ΑΜΕΣΑ ΑΠΟΤΟΚΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑΕΤΙΑ. Ἐκεῖ εἶναι τὸ πρόβλημα. Ἀλλὰ ἐπικοινωνιακῶς ἔχουν πετύχει νὰ σπρώξουν τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ κόσμου στὸ δέντρο κι ὄχι στὸ δάσος, στὸ ἀποτέλεσμα κι ὄχι στὴν αἰτία, στὴν νόσο καὶ ὄχι στὸν νοσογόνο παράγοντα. Ἀλλὰ ὁ καλὸς γιατρὸς πάει καὶ βρίσκει τὴν ΑΙΤΙΑ. Ἂν δὲν τὴν ἐπισημάνει καὶ δὲν τὴν ἀναιρέσει, τόσο θὰ διαιωνίζεται ἡ νόσος, ὅσα φάρμακα κι ἂν δίνει.
Ὅσο λοιπὸν δὲν παραδέχονται τὴν εἰς ΟΛΟΚΛΗΡΟΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥΣ στὴν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΣ, καὶ δὲν τὴν ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΩΝ ἢ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΝ περὶ (δῆθεν) «αὐτοκριτικῶν» καὶ ἄλλων τινων γελοιοτήτων ἀποπροσανατολιστικοῦ καὶ ψηφοθηρικοῦ χαρακτῆρος, τόσο θὰ διαρκεῖ καὶ θὰ βαθαίνει ἡ ΚΡΙΣΗ. Καὶ τόσο θὰ ὠθοῦν τὸ ζαλισμένο κοπάδι στὸ κοινωνικὸ καὶ πολιτικὸ ἀδιέξοδο. Ὅσο δὲν παραδέχονται ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΦΤΑΙΝΕ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΔΩ καὶ ἀντιμετωπίζουμε αὐτὰ τὰ τεράστια διλήμματα, τόσο θὰ παρελαύνουν ὡς θλιβερὲς καρικατοῦρες στὸ θέατρο σκιῶν γενόμενοι περίγελως τῆς ἱστορίας καὶ ἐκβλαστήσεις τῆς ΥΒΡΕΩΣ. Τὴν δὲ συνέχεια τῆς Ὕβρεως μποροῦν νὰ τὴν διαβάσουν σὲ «εἰκονογραφημένα κόμικς» ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γραμματεία, ἐφ᾽ ὅσον φυσικὰ τὸ Εὐαγγέλιο τὸ ἔχουν «γραμμένο»… οἱ ἀλιβάνιστοι Ἀλάστορες τῆς Ἀλλοτριώσεως!
Ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ στὴν προσωπική τους ζωὴ ἢ βαρύνονται ἀποδεδειγμένα μὲ ἐξαιρετικῶς ἐλαστικὴ ΗΘΙΚΗ καὶ ἐξαιρετικῶς ἀνελαστικὴ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς, εἶναι ἆραγε ποτὲ δυνατὸν νὰ ἀντιμετωπίσουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΩΣ τὰ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΕΘΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ; Πολὺ δύσκολο, γιατὶ ἀντιπροσωπεύουν ΕΝΑ ΛΑΟ ΒΥΘΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΛΑΣΠΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ (ἐν εὐρείᾳ ἐννοίᾳ, ὄχι μόνον οἰκονομικῇ, ποὺ βολεύει τοὺς ἴδιους Ἐργολάβους. Ἀρκεῖ νὰ ἀναλογισθοῦμε πόσα ἑκατομμύρια ἔμβρυα ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΕΝ ΨΥΧΡῼ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς νομιμοποιήσεως τῶν ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ. Τόσο ποτάμι ΑΙΜΑ ἔχει διεισδύσει σὲ ὅλες τὶς ἀρθρώσεις τοῦ ΒΙΟΥ ΜΑΣ). Κι ἂν πρόσκαιρα δώσουν κάποιες λύσεις, μακροπρόθεσμα αὐτὲς ἔχοντας τὴν μόλυνση τῆς ΦΘΟΡΑΣ καὶ τῆς συνεπακόλουθης «ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ» γεννοῦν νέα πιὸ δυσεπίλυτα προβλήματα. Ἡ ἱστορία εἶναι ἀψευδὴς μάρτυς. Ἐννοεῖται γιὰ ὅσους ξέρουν νὰ διαβάζουν.

Σαντορινιός

Χρυσή Αυγή και θρησκευτικός συγκρητισμός

Μια διαδικτυακή βόλτα στο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο της Χρυσής Αυγής είναι αποκαλυπτική για μερικές από τις θρησκευτικές απόψεις του κόμματος. Εκεί βρίσκει κανείς τα βιβλία του Νίκου Μιχαλολιάκου μεταξύ αυτών και την ποιητική του συλλογή «Η εξομολόγησις ενός εθνικού». Ανάμεσα στα ποιήματα και το παρακάτω:
O ΜΕΓΑΣ ΠΑΝ
Σιγή στο δάσος, παγερή οσμή εγκλήματος
Σύλληψη της στιγμής και ανθρωποθυσία
Τραγόμορφος επρόβαλε του μύθου νοσταλγός,
Σατανικά υπέροχος, ο Μέγας Παν.
Ώρα του δειλινού, το σκότος ανατέλλει
Και οι εξόριστοι της μέρας, οι Εωσφόροι
οι ποιητές ξυπνούνε,
Ηδονικά με βλέμμα κόκκινο, θολό τυραγνισμένο
Μια κίτρινη σελήνη που προβάλλει αντικρύζουν
Και τα στοιχειά της νύχτας ξαναζούνε
Οι μονομάχοι, οι κρεμασμένοι και οι συνωμότες.
Και αυτός στην μέση του ναού,
Στο κέντρο της τεράστιας αιμάτινης κηλίδας,
Στο βάθρο του βωμού,
Τραγόμορφος, σατανικά υπέροχος
Την ώρα δοξάζει της θυσίας
Των ευγενών ενστίκτων και της βίας
Αυτός ο αιώνιος κυβερνήτης, ο Μέγας Πάν.
Βέβαια ο Ν.Μιχαλολιάκος σπεύδει να γράψει στην παρουσίαση του βιβλίου: «Δεν είμαι από αυτούς που συνηθίζουν να «κρύβουν» τα γραπτά τους, ακόμη και εάν αυτά έχουν ηλικία σχεδόν 30 ετών! (Γνωρίζετε πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί που σήμερα κρύβουν τα γραπτά τους, βολεμένοι θαυμάσια μέσα στα πλαίσια του καθεστώτος…) Ήταν οι στίχοι μου αυτοί, καλοί ή κακοί εσύ θα κρίνεις αναγνώστη, γέννημα μιας φαντασίας των πρώτων χρόνων της αναζητήσεώς μου, χρόνων σκληρών, μα και ωραίων που δεν τους αρνούμαι.
Είναι γεγονός πως κάποιοι θέλησαν με αφορμή τα ποιήματα αυτά να με συκοφαντήσουν. Η προσπάθειά τους είναι τουλάχιστον κωμική για όσους γνωρίζουν από ποίηση, ποιήματα και στίχους. Κατ’ αυτήν την έννοια όλοι οι μεγάλοι ποιητές της νεωτέρας Ελλάδος, οι οποίοι έγραψαν γεμάτους πάθος στίχους για τους Αρχαίους καιρούς, είναι… ανθέλληνες και γιατί όχι… σατανιστές! Τους απαντώ με την δεύτερη έκδοση των ποιημάτων αυτών και δηλώνω ότι ήμουν, είμαι και παραμένω αμετανόητα ΕΛΛΗΝΑΣ».
Αμετανόητα Έλληνας! Χριστιανός όμως; Κι αν η ηλικία του πέρασε από τότε που έγραψε τα ποιήματα, άραγε μετάνιωσε γι΄ αυτά; Ασφαλώς όχι. Αφού γράφει «Ήταν οι στίχοι μου αυτοί, καλοί ή κακοί εσύ θα κρίνεις αναγνώστη, γέννημα μιας φαντασίας των πρώτων χρόνων της αναζητήσεώς μου, χρόνων σκληρών, μα και ωραίων που δεν τους αρνούμαι».
Και πως άραγε να κρίνει κάποιος την παρέμβαση του Ν.Μιχαλολιάκου, ως δημοτικού συμβούλου στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων για την υπερασπιστική γραμμή που θα πρέπει να έχει ο δήμος για το θέμα του βωμού των 12 Θεών και του "Δημοσίου Σήματος";


Στο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο της Χρυσής Αυγής μπορεί κανείς να βρει και άλλο βιβλίο με τίτλο ΙΝΔΙΑ & ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ. Σε απόσπασμα του βιβλίου που υπάρχει στην ιστοσελίδα αναφέρεται: «“…Η βαθειά σημασία του αρχαίου Irmunsul, άξονος του κόσμου, δεν είναι κατά βάθος διαφορετική από εκείνη του Σταυρού, αποσπασμένου από κάθε χριστιανική μυθολογία, δηλαδή από την ιστορία του μαρτυρίου του Ιησού, θεωρημένη ως ένα γεγονός μέσα στον χρόνο.

Η κορυφή του σεβαστού γερμανικού συμβόλου δείχνει, στην πραγματικότητα τον Πολικό Αστέρα, που παριστά το Εν ή, αλλιώς, «Ύπατη Αρχή». Και οι καμπυλωτοί κλάδοι του θεωρείται ότι στηρίζουν τον Ζωδιακό Κύκλο, σύμβολο του κύκλου της Εκδηλώσεως, που κινείται γύρω από το ακίνητο κέντρο του. Υπάρχουν, σε ωρισμένες παλαιότατες εκκλησίες στη Γερμανία, «Σταυρώσεις», στις οποίες ο Σταυρός έχει τους καμπυλωτού κλάδους του παγανιστικού Irminsul – μια συνένεωσις των δύο θρησκειών στον πιο υψηλό και παγκόσμιο συμβολισμό τους.

Εξ άλλου – κατά τον καθηγητή φον Μοτ του Ντέτμολτ – ο Κρίνος, συνδεδεμένος ως γνωστόν με την ιδέα της βασιλικής ή αυτοκρατορικής εξουσίας, είναι μία κάπως στυλιζαρισμένη επανάληψις του Ιρμινσούλ ή «Κολώνας του Παντός», έχοντας όπως αυτό μία πολική και μια αξονική σημασία.

Κάθε νόμιμη εξουσία προέρχεται πράγματι εκ των άνω. Και ο Αγκυλωτός Σταυρός, αυτός ο ίδιος «ουσιαστικά σύμβολο του Πόλου», σύμβολο της «στροφικής κινήσεως πέριξ ενός Κέντρου ή Άξονος αμεταβλήτου» και – της κινήσεως αναπαριστούσης την Ζωήν – σύμβολο του «ζωογόνου ρόλου της Αρχής σε σχέση με την κοσμική τάξη», προσομοιάζει έτσι και στο Ιρμινσούλ και στον Σταυρό.”».

Δεν λείπουν βέβαια από το βιβλιοπωλείο και «σημαντικά» πολιτικά συγγράμματα όπως «Χίλια Χρόνια Χίτλερ» και «Λόγος για την επέτειο ανάληψης της Αρχής». Τα υπόλοιπα σχόλια δικά σας…












πηγή:Θρησκευτικά Σαντορινιός

Τη διαχείριση της «ανεξέλεγκτης» πτώχευσης τρέμουν ΟΛΟΙ...


Όλα τα κόμματα του εκλογικού καιροσκοπισμού και της κερδοσκοπικής πολιτικής αγυρτείας συνεχίζουν να δίνουν παραστάσεις γύρω από τα τρομοκρατικά σενάρια της ακυβερνησίας.
Ο καυγάς τους είναι μια κακόγουστη παράσταση των κομμάτων του καθεστωτικού θιάσου. Το δικό τους ΤΡΟΜΟ θέλουν να θολώσουν και να αποκρύψουν: Τον τρόμο να αναλάβουν την κυβερνητική διαχείριση σε ένα καθεστώς ανεξέλεγκτης, σφοδρής και οδυνηρής πτώχευσης.
Η χρεοκοπία της χώρας είναι ένα συντελεσμένο γεγονός.

Το καθεστώς της «ελεγχόμενης πτώχευσης» (αυτό που βιώνουμε) είναι στην πραγματικότητα χρεοκοπία, έρπουσα χρεοκοπία, η οποία παρατείνει την άμεση «εκτέλεσή» της για τους λόγους που έχουμε αναλύσει διεξοδικά σε πολλά άρθρα, με κυριότερους: Το ολοκληρωτικό στράγγισμα της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της και την καθυστέρηση του αλυσιδωτού κύκλου χρεοκοπίας ολόκληρης της ΕΕ.

Η Ελλάδα μοιάζει με τον ετοιμοθάνατο ασθενή που τον διατηρούν στη ζωή με τεχνητά μέσα.

Τα Μνημόνια είναι τα «μέσα» διατήρησης της Ελλάδας στην εντατική και αποτυπώνουν ακριβώς το καθεστώς της «ελεγχόμενης πτώχευσης».

Τα μνημόνια σηματοδοτούν ακριβώς ότι η Ελλάδα έχει πτωχεύσει ουσιαστικά. Τα μνημόνια είναι τα «γιατροσόφια» ΟΧΙ για την αποτροπή της πτώχευσης, αλλά για γίνει αυτή «ελεγχόμενη» για κάποιο διάστημα…

Και όλα αυτά τα αποκρύψανε από τον ελληνικό λαό όλα τα κόμματα και η «αντιμνημονιακή» ρητορεία…

ΟΛΑ τα κόμματα της καθεστωτικής απάτης και της «αντιμνημονιακής» δημοκοπίας ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ πολύ καλά ότι η πτώχευση της χώρας μας έχει συντελεστεί και ότι αργά ή γρήγορα θα επισημοποιηθεί και θα «εκτελεστεί» ακαριαία και με οδυνηρή σφοδρότητα.

Κανένα γιατροσόφι δεν μπορεί να σώσει την Ελλάδα από την «ανεξέλεγκτη χρεοκοπία», ούτε την ΕΕ από την γενική κατάρρευση.


Το να διατηρηθούμε στην ΕΕ και το ευρώ είναι μια αυταπάτη από τις πιο θανάσιμες. Η κρίση είναι τόσο βαθιά και αθεράπευτη που τινάζει όλους τους μηχανισμούς άμυνας της ΕΕ στον αέρα, με πρώτα θύματα τους «αδύνατους κρίκους»: Η Ελλάδα είναι ένας από τους πιο αδύνατους κρίκους.

Η στιγμή αυτή πλησιάζει για την Ελλάδα και εδώ ακριβώς βρίσκεται ο τρόμος των κομμάτων. Δεν θέλει κανένα από αυτά να διαχειριστεί ΜΟΝΟ του αυτόν τον εφιάλτη. Να, γιατί επιζητεί το καθεστώς, πάση θυσία, οικουμενικό κυβερνητικό σχήμα…

Και εδώ ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ «ξερνάει» τις πιο θανάσιμες αυταπάτες και κοροϊδεύει ασύστολα τον ελληνικό λαό.

Από τη μια αποκρύβει την αλήθεια, αυτή της συντελεσμένης χρεοκοπίας (τα Μνημόνια αυτό επικυρώνουν) και από την άλλη διεκδικεί, εκλογικά, το κυβερνητικό χρίσμα, με την απάτη του διαχωρισμού των Μνημονίων από την ΕΕ και το ευρώ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τρέμει πιο πολύ από όλους να αναλάβει την κυβερνητική εξουσία, διότι γνωρίζει ότι η ανεξέλεγκτη πτώχευση είναι προ των πυλών και αυτός θα είναι ο θλιβερός κυβερνητικός διαχειριστής αυτού του εφιάλτη…

Το ΣΥΡΙΖΑ τον βολεύει να δημοκοπεί ανέξοδα περί «αριστερής κυβέρνησης», προσδοκώντας να χρεώσει στους άλλους τη διαχείριση της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας.

ΕΔΩ εξαπατά διπλά: Από τη μια, ενώ γνωρίζει το αναπόφευκτο (ανεξέλεγκτη πτώχευση), δεν καταγγέλλει ούτε την ΕΕ και το ευρώ, αντίθετα υπνωτίζει τον ελληνικό λαό με τη στήριξη της ΕΕ και του ευρώ (που καταρρέουν και αυτά) αλλά ούτε και έχει ένα επεξεργασμένο πρόγραμμα και σχέδιο για να αντιμετωπίσει το αναπόφευκτο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας.

Ζητά «αριστερή διακυβέρνηση», κοροϊδεύοντας θηριωδώς τον ελληνικό λαό (αποκρύβοντας την ανεξέλεγκτη πτώχευση και την νομοτελειακή κατάρρευση της ΕΕ και του ευρώ) και επιπλέον δεν έχει κανένα σχέδιο και πολιτικό άξονα «αριστερής διαχείρισης» της χρεοκοπίας μας…

Πάνω σ’ αυτά, είναι εύστοχες πολλές από τις παρατηρήσεις και τις επισημάνσεις του Αλέκου Αλαβάνου, στο άρθρο:
«Για τις εκλογές, το μνημόνιο και το ευρώ»
Το διαβάσαμε εδώ:
http://press-gr.blogspot.com/2012/05/blog-post_2118.html

Τα κόμματα, λοιπόν, από κοινού με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον κ. Παπούλια, παίζουν ένα κακόγουστο θέατρο, αποκρύβοντας από τον ελληνικό λαό την αλήθεια και επιχειρώντας με άθλιους τακτικισμούς να ρίξουν τις ευθύνες της «ανεξέλεγκτης πτώχευσης» σε αυτούς που δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε ένα οικουμενικό σχήμα «έκτακτης ανάγκης» και «εθνικής σωτηρίας»: Δηλαδή σε ένα οικουμενικό σχήμα που θα διαχειριστεί την ανεξέλεγκτη και παταγώδη χρεοκοπία μας…

Φυσικά το καθεστώς θα κατασκευάσει αυτό το οικουμενικό σχήμα της «έκτακτης ανάγκης», είτε με τη συγκατάθεση των κομμάτων είτε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ.

ΔΕΝ υπάρχει πραγματική Αριστερά για να εμποδίσει τέτοιου είδους εξελίξεις, πολύ περισσότερο δεν υπάρχει οργανωμένο, μαζικό και μαχητικό ΚΙΝΗΜΑ.

Η «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει σ’ αυτήν την εκλογική ΑΠΑΤΗ, κοροϊδεύει σκανδαλωδώς το λαό, παίζοντας τα παιχνίδια του ψηφοδελτίου…

Το ΚΚΕ, απλώς παρατηρεί και καταναλώνει καταγγελίες: Σωστές βεβαίως, αλλά αυστηρά περιχαρακωμένες στην εκλογική αγορά. Δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ σε πρακτικό επίπεδο για την αυτό-οργάνωση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ και την ΕΝΟΤΗΤΑ της κοινωνικής Αριστεράς: Της Αριστεράς των ενιαιο-μετωπικών πρωτοβουλιών και της ανάπτυξης και οργάνωσης των ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ…

Η Ηγεσία του ΚΚΕ, απλώς φωτογραφίζει τα οπίσθια των γεγονότων και καταναλώνει διαπιστώσεις και «ταξικές» γενικολογίες…

Με αυτά τα πολιτικά δεδομένα οι ληστές και οι δήμιοί μας μπορεί να καταρρέουν, αλλά θα βρούνε λύσεις, είτε σήμερα με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα (κυβέρνηση προσωπικοτήτων κ.λπ), είτε με νέες εκλογές, οι οποίες θα βαθύνουν το κυβερνητικό αδιέξοδο και θα εξαναγκάσουν τους ΠΑΝΤΕΣ και το ΣΥΡΙΖΑ αν βγει πρώτο κόμμα, να διαχειριστούν «οικουμενικά» τη διαχείριση της χρεοκοπίας μας…

Τέλος, ένα βασικό πολιτικό συντελεστή που έχουμε σχετικά υποτιμήσει και στον οποίο κανένας δεν αναφέρεται είναι η ιμπεριαλιστική πολιτική της πλανητικής εξουσίας: των ΗΠΑ.

Η διεθνής αυτή ιμπεριαλιστική κακουργία, ασφαλώς και δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια, ούτε αδιαφορεί για αυτά που συμβαίνουν εδώ: Έχει τα δικά της σενάρια και υφαίνει τις δικές της συνωμοσίες, όπως ΠΑΝΤΑ…

Τα πλανητικά επιτελεία της Νέας Τάξης γνωρίζουν ότι η ΕΕ και το ευρώ καταρρέουν και ασφαλώς θα επιχειρήσουν αυτήν την κατάρρευση να την αξιοποιήσουν για να διασώσουν τον υπερατλαντικό γίγαντα με τα ξύλινα πόδια και για την προώθηση των πλανητικών στρατηγικών της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.

ΟΙ ΗΠΑ, λοιπόν, θα θελήσουν να φορτώσουν τα βάρη της παγκόσμιας κρίσης στην καταρρέουσα ΕΕ και να αξιοποιήσουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα προς δικό τους όφελος. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να επιταχύνουν τους ρυθμούς της «ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας», αντικειμενικά αναπόφευκτης, η οποία θα πυροδοτήσει μια αλυσίδα χρεοκοπιών σε πολλά κράτη της ΕΕ…

Όταν το σύμπαν καταρρέει οι ισχυροί, για τη δική τους διάσωση, κατασπαράζουν τους αδύνατους και φορτώνουν τα βάρη στους λαούς.

Προς αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθεί ο πλανητικός αυτοκράτορας των ΗΠΑ…

Και στην Ελλάδα έχει ΜΕΓΑΛΕΣ προσβάσεις: Ελέγχει πολιτικές δυνάμεις, κόμματα και αποκόμματα, το στρατό και το παρακράτος…


 Γράφει το ρεσάλτο