14 Δεκεμβρίου 2011

Φυλάξτε τα παιδιά από τη διδασκαλία της απελπισίας! Αλίμονο αν περιμένει κανείς να πεθάνει για να νιώσει ότι είναι άνθρωπος ίσος με τους άλλους!



Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
"Επί σοι , Κύριε, ήλπισα, μη καταισχυνθείην εις τον αιώνα.
Γενού μοι εις Θεόν υπερασπιστήν." 
 Ψαλμ.λ'.

1. Τα τελευταία χρόνια πενταπλασιάστηκαν οι απόπειρες αυτοκτονίας των νέων στη Δύση.

2. Τα χρόνια αυτά οι κυβερνήσεις διώκουν απροκάλυπτα τη χριστιανική διδασκαλία στην Παιδεία. Η Εκπαίδευση διδάσκει στα παιδιά τη διδασκαλία της απελπισίας.

3. Ο Ιησούς ονομάζει τη διδασκαλία της απελπισίας "ζύμη των Φαρισαίων" και "ζύμη του Ηρώδου". 
"Οράτε, βλέπετε από της ζύμης των Φαρισαίων και της ζύμης Ηρώδου".

4. Ζύμη των Φαρισαίων και του Ηρώδου ο Ιησούς λέει τη διδασκαλία τους η οποία δεν συντελεί καθόλου στην ηθική μόρφωση και ψυχική σωτηρία αυτών που τη δέχονται.

5.  Μερικά γνωρίσματα της διδασκαλίας της απελπισίας: 

Η Εκπαίδευση διδάσκει στα παιδιά ότι η ελευθερία της σκέψης είναι το μεγαλύτερο έγκλημα κατά του κράτους. Ότι για τη διατήρηση της ειρήνης οι άνθρωποι δεν πρέπει να αφήνουν την ελευθερία της σκέψης να τους παρασύρει.
Ότι τον κόσμο τον κυβερνούν τα χρήματα.
Ότι δεν υπάρχουν ηθικά όρια.
Ότι δεν πρέπει να πιστεύουν στο Θεό, αλλά στον άνθρωπο. 
Ότι δεν υπάρχει ανάσταση και άλλη ζωή. 
Ότι ο θάνατος είναι λύτρωση.

6. Εκεί όπου επικρατεί η διδασκαλία της απελπισίας ο αριθμός των νέων που αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν παρουσιάζει αλματώδη αύξηση.

7. Στην προπολεμική Ιαπωνία π.χ. η ελευθερία της σκέψης θεωρούνταν έγκλημα. Οι λόγιοι διώκονταν. Η ιαπωνική κινηματογραφική ταινία "ΚΑΜΠΕΪ, η μητέρα μας" περιγράφει τη δίωξη ενός λογίου και της οικογενείας του. Ενδεικτική για το κλίμα που επικρατεί στη χώρα αυτή είναι επίσης η περίπτωση δύο διασήμων συγγραφέων, του Γιασουνάρι Καβαμπάτα, βραβευμένου με Νόμπελ και του Γιούκιο Μισίμα, οι οποίοι έκαναν εκστρατεία κατά της αυτοκτονίας και αυτοκτόνησαν και οι δύο. Και μάλιστα ο ένας αυτοκτόνησε με τελετουργικό τρόπο.

8. Κατά τη διδασκαλία της απελπισίας η ζωή δεν έχει άλλο νόημα εκτός από την επιβίωση. Όταν δεν μπορεί κανείς να επιβιώσει δεν πρέπει να ζει. Σαν τον σκορπιό που όταν δει ότι δεν μπορεί να επιβιώσει αυτοκτονεί.

9. Η Εκπαίδευση που διδάσκει έτσι τα παιδιά δεν αποδέχεται το Ευαγγέλιο. Απαγορεύει την προσευχή!

10. Η Γαλλική επανάσταση διακήρυξε ότι δεν θέλει να είναι το ήθος η βάση της ζωής. Δεν θέλει οι νέοι να ελπίζουν στο Θεό, αλλά στον άνθρωπο. Δεν υπάρχουν ηθικά όρια στην επιστημονική έρευνα. Η επιστροφή στις ιδέες αυτές παρουσιάζονται ως νέες ιδέες και η εποχή νέα εποχή. Ο κόσμος τρομοκρατείται με ειδήσεις σαν αυτή: Σε επιστημονικά εργαστήρια στην Αμερική παρασκεύασαν ιό, ο οποίος μπορεί σε ελάχιστο χρόνο να εξολοθρεύσει τον μισό πληθυσμό της Γης!

11. Με τις ιδέες του διαφωτισμού της Γαλλικής επανάστασης που διαδόθηκαν στην Ελλάδα με τον Κοραή και τους άλλους διαφωτιστές διώχτηκε η Ορθοδοξία και εγκαταλείφθηκε η ησυχαστική θεολογία που θεραπεύει τον άνθρωπο από τα πάθη και επιβλήθηκε η σχολαστική θεολογία της Δύσης της γνώσης που κάνει τους ανθρώπους να φουσκώνουν από τον εγωισμό και την υπερηφάνεια, δηλαδή να γίνονται πιο άρρωστοι από πριν. Οι υλιστές ετοιμάζουν μια νέα Βαβέλ.

12. Φυλάξτε τα παιδιά από τη διδασκαλία της απελπισίας! Αλίμονο αν περιμένει κανείς να πεθάνει για να νιώσει ότι είναι άνθρωπος ίσος με τους άλλους!

  ένα  καλό  κείμενο στο διαδίκτυο για την ταινία :

ΚΑΜΠΕΪ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ (ΚΑΒΕΙ. OUR MOTHER)


Σκηνοθεσία: Γιόζι Γιαμάντα
Πρωταγωνιστούν: Γιασούρι Γιοσινάγκα, Ταντανάμπου Ασάνο, Μιράι Σίντα, Μίκου Σάτο
Διανομή: Nutopia Entertainment


Ιαπωνία, 1940. Μια γυναίκα πρέπει να φροντίσει μόνη της το σπίτι και τα δύο της παιδιά, όταν ο άντρας της συλλαμβάνεται για αντεθνική δράση, κατά τη διάρκεια του Σινο-ιαπωνικού πολέμου....

Απλό στη σύλληψή του και στην κινηματογράφησή του, το φιλμ του Γιόζι Γιαμάντα ξεχειλίζει από ανθρωπιά και αισιοδοξία, με τις κατάλληλες πινελιές χιούμορ (εξαιρετική η σκηνή της υπόκλισης προς το αυτοκρατορικό παλάτι) που το προστατεύουν από το να γίνει καταθλιπτικό. Με θέμα του μια γυναίκα που αρνείται να το βάλει κάτω, που δεν χάνει καν το χαμόγελό της, ο Γιαμάντα θέλει να κάνει μια ταινία για τη ζωή πολύ περισσότερο από μια ταινία για το θάνατο. Η πρωταγωνίστριά του είναι σχεδόν σε κάθε πλάνο, πάντοτε δυνατή, ακόμη κι όταν πρέπει να δείξει εξευτελιστικό σεβασμό στις αστυνομικές αρχές κάθε φορά που πηγαίνει να επισκεφθεί τον άντρα της. Γυρισμένη ως επί το πλείστον μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού της οικογένειας, η ταινία δεν κουράζει ούτε λεπτό, καθώς ο χρόνος κυλάει, όπως δηλώνει το πέρασμα των εποχών έξω από το παράθυρο κι ενώ ο κόσμος ολόγυρα αρχίζει να καταρρέει (το ξέσπασμα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου το μαθαίνουμε από το ραδιόφωνο). Η μητέρα της ταινίας είναι η μητέρα όλων μας, η υπόστασή της είναι περισσότερο ιδεατή παρά ανθρώπινη και μόνο στο τέλος, με μία της και μόνο φράση, αντιλαμβανόμαστε τελικά πως η γυναίκα αυτή ήταν πλασμένη από σάρκα. Με εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς, σκηνοθετημένη με μαστοριά μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, η ταινία «Καμπέι. Η μητέρα μας» είναι ένα μικρό διαμάντι, ένα ειλικρινές φιλμ που κρατιέται γερά στα πόδια του, όπως η πρωταγωνίστριά του, για να λυγίσει μόνο στους τίτλους τέλους, όταν παραδίδεται στην ανθρώπινη θλίψη της ηρωίδας του. Συγκινητική, βαθιά ανθρώπινη και ειλικρινής, είναι σίγουρα μια ταινία που θα θέλετε να προσφέρετε στη μητέρα σας.

Το είδα με Dolby SR στην κατάμεστη «Έλλη» της οδού Ακαδημίας, με πολλούς από το κοινό να μην μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους προς το τέλος.


ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην φύγετε όταν ξεκινήσουν να πέφτουν οι τίτλοι τέλους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου