(Συνέβη σε σχολείο της Θεσσαλονίκης)
-Κύριε, σήμερα δὲν κάναμε προσευχὴ στὸ προαύλιο. Νὰ κάνουμε πρὶν ἀρχίσουμε τὸ μάθημα. Εἶναι ἡ πρώτη ὥρα.
-Προσευχή; Κοιτάξτε, δὲν μοῦ ἀρέσουν τὰ ἀστεία πρωὶ-πρωί.
-Γιατί ἀστεῖο, κύριε; Κάθε πρωὶ δὲν κάνουμε προσευχὴ πρὶν νὰ μποῦμε στὸς τάξεις; Ἀφοῦ σήμερα ἔβρεχε καὶ δὲν κάναμε ἔξω, γιατί νὰ μὴν κάνουμε στὴν τάξη;
-Ἄλλο ἔξω καὶ ἄλλο στὴν τάξη. Δὲν ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο.
-Δὲν ἐπιτρέπεται ἡ προσευχή; Ἔξω ἐπιτρέπεται καὶ μέσα ἀπαγορεύεται; Τί νόμος εἶναι αὐτός;
-Ἐμεῖς θὰ κάνουμε προσευχή. Ἂν δὲν θέλετε, ἐσεῖς μπορεῖτε νὰ μὴ συμμετέχετε.
Σύσσωμη ἡ τάξη σηκώθηκε ὄρθια. Ἄρχισε ἕνας στὴν ἀρχὴ καὶ μία-μία ἑνώνονταν οἱ φωνὲς ὥσπου κατέληξαν σὲ μία ὁμοβροντία: «Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός…». Δὲν ἔλειψε κανείς. Δὲν προβληματίστηκε οὔτε ἕνας γιὰ τὰ σχόλια τοῦ καθηγητῆ ἢ γιὰ τὴν βαθμολογία. Τὸ περιστατικὸ συνέβη σὲ Λύκειο τῆς περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Εὖγε σὲ ὅλο τὸ τμῆμα. Μείνετε ἀδέσμευτοι καὶ ἀνυπότακτοι, παιδιά, πάντα γιὰ τὰ μεγάλα καὶ τὰ ὡραία!
Μία σπίθα χρειάζεται γιὰ νὰ... ἀνάψει ἡ πυρκαγιά. Κι ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται αὐτὴ ἡ σπίθα κρατιέται ἀκόμη ἀναμμένη στὶς καρδιὲς κάποιων νέων, κάποιων 16χρονων, 17χρονων παιδιῶν. Δὲν διαδηλώνουν στοὺς δρόμους, δὲν πετροβολοῦν, δὲν σπάζουν ἀλλὰ ἐντούτοις ἐπαναστατοῦν. Ἀπαιτοῦν μὲ τὴ στάση τους νὰ παραμείνει ἡ παιδεία μᾶς ἑλληνοχριστιανική. Ἐλπίζουμε ὅτι κάποιος θὰ τοῦς ἀκούσει.
Κρὴς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου