"Ιδού, εγώ έλεγον..."

Ο Νεεμάν, ένας στρατηγός στο συριακό στρατό, ήταν λεπρός. Ύστερα από υπόδειξη μιας εβραίας δούλης του, ο Νεεμάν πήγε στο Ισραήλ για να βρει θεραπεία για την ασθένειά του. Πήγε πρώτα στο βασιλιά του Ισραήλ (που δε θα μπορούσε να τον βοηθήσει), και τελικά στον Ελισαιέ, τον προφήτη του Θεού.

Όταν ο Νεεμάν ήρθε στο σπίτι του Ελισαιέ, ο προφήτης έστειλε έναν αγγελιοφόρο για να του πει τι έπρεπε να κάνει ώστε να θεραπευτεί από τη λέπρα. Ο αγγελιοφόρος είπε: «Ύπαγε και λούσθητι επτάκις εν τω Ιορδάνη, και θέλει επανέλθει η σαρξ σου εις σε, και θέλεις καθαρισθή» (Β~ Βασ. 5/ε/10).

Όμως αυτή δεν ήταν η λύση που ο Νεεμάν είχε στο νου του, γι’ αυτό θύμωσε και έφυγε από το σπίτι του προφήτη. Είπε, «Ιδού, εγώ έλεγον, Θέλει βεβαίως εξέλθει προς εμέ και θέλει σταθή και επικαλεσθή το όνομα Κυρίου του Θεού αυτού, και διακινήσει την χείρα αυτού επί τον τόπον και ιατρεύσει τον λεπρόν» (εδ. 11). Στη συνέχεια πρόσθεσε, «Ο Αβανά και ο Φαρφάρ, ποταμοί της Δαμασκού, δεν είναι καλήτεροι υπέρ πάντα τα ύδατα του Ισραήλ; δεν ηδυνάμην να λουσθώ εν αυτοίς και να καθαρισθώ;» (εδ. 12).

Μπορούμε να μάθουμε μερικά πολύ σημαντικά μαθήματα από τη στάση του Νεεμάν απέναντι στις οδηγίες του προφήτη.

Πρώτο: Ο Νεεμάν είχε αποφασίσει ήδη στη σκέψη του για το πώς θα ενεργούσε ο προφήτης για να τον θεραπεύσει. Όταν ο προφήτης δεν έκανε όπως είχε φανταστεί ο Νεεμάν, εκείνος αρνήθηκε να δεχτεί τη θεραπεία που ορίστηκε από τον Ελισαιέ. Σήμερα πολλοί άνθρωποι, αντί να μελετούν το λόγο του Θεού για να μάθουν τι Εκείνος θέλει, αποφασίζουν μόνοι τους για τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι σκέφτονται ότι πρέπει να είναι τα πράγματα, και αρνούνται να ακούσουν τον Θεό. Ο Ιησούς μίλησε για μερικούς τέτοιους ανθρώπους στο Ματθ. 7/ζ/21-23. «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν».

Σημαντικό δεν είναι αυτό που σκεφτόμαστε εμείς, αλλά εκείνο που λέει ο Θεός. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε ό,τι μας λέει, ακόμα κι αν δεν μπορούμε να δούμε τη λογική πίσω από αυτό.

Δεύτερο: Ο Νεεμάν σκέφτηκε ότι το νερό των ποταμών της Δαμασκού θα ήταν εξ ίσου καλό όπως το νερό του Ιορδάνη. Αλλά δεν ήταν το νερό του Ιορδάνη που θα θεράπευε τον Νεεμάν. Ήταν η χάρη του Θεού που θα τον θεράπευε^ αυτό όμως θα γινόταν μόνο όταν ο ίδιος ενεργούσε σύμφωνα με τις οδηγίες που του δόθηκαν. Ο Θεός δεν δέχεται ποτέ τα δικά μας υποκατάστατα. Ο Αδανά και ο Φαρφάρ μπορεί να ήταν καλά ποτάμια, ίσως ακόμη και καλύτερα από τον Ιορδάνη, όμως ο Θεός τού είπε να χρησιμοποιήσει τον Ιορδάνη, γι’ αυτό μόνο ο Ιορδάνης θα μπορούσε να επηρεάσει τη θεραπεία του Νεεμάν. Όταν ο Θεός ορίζει κάτι, εμείς δεν πρέπει να κάνουμε αλλαγές.
Τρίτο: Ακόμη και όταν ένας άνθρωπος απορρίπτει αρχικά τον τρόπο του Θεού, αν στη συνέχεια αλλάξει σκέψη και κάνει εκείνο που είπε ο Θεός, θα λάβει την ευλογία. Ένας δούλος του Νεεμάν βοήθησε τον στρατηγό να σκεφτεί πως αν ο Ελισαιέ τού είχε ζητήσει να κάνει κάποιο δύσκολο πράγμα, εκείνος θα το έκανε. Τότε ο Νεεμάν άλλαξε την αρχική του σκέψη, πλύθηκε στον Ιορδάνη και καθαρίστηκε. Αυτό είναι μετάνοια. Αν και εμείς μετανοήσουμε σήμερα για τα λάθη μας και υπακούσουμε στον Θεό, θα μας συγχωρήσει και θα απλώσει την ευλογία Του επάνω μας (Λουκ. 13/ιγ/3-5 Πράξ. 17/ιζ/30).

Είθε, λοιπόν, να κάνουμε πάντα αυτό που μας διατάζει ο Θεός.