03 Ιανουαρίου 2011

Κοινωνική ασφάλιση. Παραμυθάκι της Χαλιμάς.


Στον ΟΠΑΔ στην οδό Μακεδονίας, στο κέντρο της Αθήνας, αδιαχώρητο. Δυστυχισμένοι συνταξιούχοι (κυρίως) και εν ενεργεία φουκαράδες, που πληρώνουν επί δεκαετίες φόρους και εισφορές στο ξεσκισμένο ελληνικό κράτος και στα γαμημένα «ταμεία» του, συνωστίζονται (το πιάσατε το υπονοούμενο ε;) καθημερινά για να «θεωρήσουν» φάρμακα και εξετάσεις. Δεν είναι απλώς ταλαιπωρία, είναι προσπάθεια φυσικής εξόντωσής τους από πρόθεση. Πάρα πολλοί υπερήλικες και καρκινοπαθείς (και καρδιοπαθείς και νεφροπαθείς και… και…), επί ώρες στο όριο της κατάρρευσης, σε τριτοκοσμική αίθουσα που βρωμάει και όχι μόνο (εντάσεις, διαπληκτισμοί, αλαλούμ). Αν δεν πάνε οι ίδιοι πρέπει να «αγγαρέψουν» κάποιον με μεγαλύτερες αντοχές, ο οποίος όμως θα πρέπει να χάσει ένα μεροκάματο.


Αυτά γιατί; Για να περικόψει το χρεωκοπημένο δημόσιο «δαπάνες». «Έκοψε» τους ελεγκτές στην περιφέρεια! Τρομερή οικονομία! Υπολογίζω ότι έτσι εξοικονομεί σε ένα χρόνο, όσα κλέβει ένα και μόνο λαμόγιο σε μία και μόνη μέτρια κατάχρηση. Οι οποίοι ελεγκτές τι χρειάζονται; Για να εγκρίνουν αυτά που γράφουν οι συμβεβλημένοι γιατροί! Το μπουρδέλο δηλαδή (λέγε με ελληνικό δημόσιο) δεν εμπιστεύεται τους συνεργάτες του, τους βάζει χωροφύλακες και όοοολοι μαζί γαμάνε τον ασφαλισμένο!


Κι αν στρίψεις στη γωνία, ευτυχή αλλοδαπά καθάρματα περνάνε φίνα γαμώντας όλο τον ποινικό κώδικα, και τα γνωστά πρακτόρια με αφίσες πολυτελείας καλούν τους εποίκους σε εξέγερση, υπό την αιγίδα των τσατσάδων και των νταβατζήδων του μπουρδέλου (των τεσσάρων εξουσιών).

Στην Αγίου Κωνσταντίνου, στο κεντρικό φαρμακείο του ΙΚΑ (αυτό κι αν είναι ταμείο-γαμιάς, κλείνεις ραντεβού αγνή κόρη και εξετάζεσαι χήρα με τέσσερα παιδιά). Εκατοντάδες άνθρωποι στήνονται όρθιοι, έξω, χύμα στο πεζοδρόμιο, για να εξυπηρετηθούν. Για να τους δώσουν ό,τι δικαιούνται, αφού βέβαια τους πήραν πρώτα και τα σώβρακα, πρέπει να τους βγάλουν την πίστη ανάποδα.

Είκοσι (μετρημένα) μέτρα πιο κάτω, δυο μέτρα παλικάρια, αρσενικά και θηλυκά, Έλληνες νεολαίοι, εξαθλιωμένοι και εξαχρειωμένοι, παρακαλάνε έγχρωμα κτήνη για μια δόση. Και οι δύο αυτές όψεις βάσει σχεδίου. Του οποίου σύλληψη και εκτέλεση ανήκουν στην εξουσία (τσατσάδες και νταβατζήδες που έλεγα παραπάνω).

Στην Αχαρνών, στο 96, ανάπηροι στα καροτσάκια, χωρίς καμιά ελπίδα να ξαναπερπατήσουν, περνάνε και ξαναπερνάνε «επιτροπές» σε ένα κτίριο τρισάθλιο, προσβολή της δημόσιας αιδούς. (Κάποιος πρέπει να πει στους καρεκλοκένταυρους ξεφτίλες ότι μόνο ο Χριστός θεραπεύει τους παραλυτικούς και η Δευτέρα Παρουσία δεν ήρθε ακόμη. Όταν έρθει θα το μάθουν και τότε μπορούν να ξανακρίνουν τους παραπληγικούς, μήπως θεραπεύθηκαν). Γιατί; Για να πάρουν μηνιαίο επίδομα (δηλαδή ελεημοσύνη), όσα βγάζει η Αφρικανή πόρνη απέξω σε μια μέρα (αν «βάλει τα δυνατά της») ή ο Αφρικανός κλέφτης αυτοκινήτων στο δίπλα στενό, σε ένα λεπτό (αν πετύχει «καλή μπάζα»).

Το κοινωνικό κράτος του Γιωργάκη, του Αντρέα, της Μαριλίζας και του Μιχάλη. Διαχρονικό. Απαράλλαχτο μ’ εκείνο του Κωστάκη, της Φανής, του Δημήτρη και του Πάκη. Εξολόθρευση του νομοταγή-αδύνατου, επιβράβευση του συμμορίτη. Ηλικιωμένοι, άρρωστοι και ανάπηροι υπό διωγμό. Πρεζέμποροι, ληστές και φονιάδες στα πάνω τους.

Κοινωνική ασφάλιση. Παραμυθάκι της Χαλιμάς. Για να κοιμούνται τα προβατάκια. Και να αλωνίζουν οι λύκοι. Υγεία και Πρόνοια. Φανφάρες για κατανάλωση.

Χαράτσια σε μισθούς και συντάξεις πείνας για υπηρεσίες της συμφοράς και δίπλα τρωκτικά και γκάνγκστερς κάνουν τζίρο εκατομμυρίων. Σχιζοφρενική γραφειοκρατία καταδικάζει παιδάκια με λευχαιμία σε θάνατο και ταυτόχρονα το λαθρεμπόριο κάνει θραύση. Τραυματίες ξεματώνουν αβοήθητοι σε ράντζα, ενώ τα αιδοία των νονών γεννοβολάνε σε λουξ σουίτες. Αλλόφρονες φαρμακοποιοί κυνηγάνε πελάτες-ασθενείς κι όλοι μαζί συνοικιακά γιατρουδάκια, ώστε οι συνταγές εκτός από ονοματεπώνυμα, διευθύνσεις, ταχυδρομικούς κώδικες, τηλέφωνα, αριθμούς μητρώων, ΑΦΜ, έτη γεννήσεως και φύλα, να περιέχουν και δύο εντεκαψήφιους ΑΜΚΑ και παραπέρα βροντάνε Καλάσνικοφ. Για μια απλή επέμβαση πουλάς το σπίτι σου και ο μπράβος της γειτονιάς σου χτίζει βίλες στα προάστια. Δούλευε σκλαβάκι μέχρι τα βαθιά σου γεράματα, ώστε ο μαφιόζος στα τριάντα του να κάνει στράκες με κάμπριο και ξανθό σερνεικαράβι.

Λοιπόν εκτρώματα των τεσσάρων εξουσιών που ηδονίζεσθε να ξεζουμίζετε τον κοσμάκη και κυρίως εσείς οι εθνοπατέρες που ψηφίσατε το αντιασφαλιστικό αίσχος (και οι λοιποί που θα ψηφίζατε κάτι ανάλογο δικό σας αν κυβερνούσατε):
Μην παριστάνετε τους ηλίθιους. Είστε μοχθηροί και δόλιοι.

Θα σας έλεγα, σαδιστικά τέρατα, να πάτε να γαμηθείτε. Σκέφτηκα όμως ότι αυτό μόνο ξέρετε να κάνετε και αυτό κάνετε. Ολημερίς κι ολονυχτίς. Γαμιέστε. Και γουστάρετε. Οπότε η βρισιά μου δεν θα σας πειράξει. Γι αυτό θα σας καταραστώ:

Μη σώσετε και γαμηθείτε.

Αριστείδης (ο Δίκαιος;)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου