ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΤΕΛΙΚΑ;

Kάτι συνέβη στο δρόμο για τον παράδεισο...σύμφωνα με τον σπουδαίο PHIL COLLINS..Κάτι χάλασε..

η διαβόητη επταετία της δικτατορίας ήταν ορόσημο, όπως πιστεύω και σε κάτι άλλο που αρχίζει να

φαίνεται. Κατά τις δεκαετία του '60 τα ζητούμενα του κόσμου που γίνονταν συνθήματα στα στόματα

ήταν για παιδεία, ελευθερία, δημοκρατία και ψωμί..μόλις έφυγε η δικτατορία και ήρθε η μεταπολίτευση

και για 35 συναπτά έτη η ελληνική κοινωνία μετασχηματίστηκε σε κοινωνία που ενδιαφερόταν μόνο

για καταναλωτικά αγαθά και εύκολο χρήμα, βολέματα και ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε..τι άλλαξε λοιπόν..;

που πήγε η παιδεία; που βρίσκεται η αναζήτηση πολιτισμικών αξιών; και εφόσον το μόνο που

ένοιαζε την κοινωνία ήταν η κατανάλωση, έβγαιναν κυβερνήσεις που έταζαν..

Θέλω να καταλήξω ότι η έλλειψη ουσιαστικής παιδείας μάς έφερε εδώ..σ αυτό το ζοφερό μονοπάτι.

Παιδείας και αξιών. Η κοινωνία έγινε άθυρμα στα χέρια κάποιων που δημαγωγούν, διοτί δεν υπάρχει

κριτική ικανότητα..η κρίση των πολιτών πνίγηκε έντεχνα και συσκοτίστηκε επιτηδευμένα.

Δε θα σκοτώναμε, δε θα φωνάζαμε να  κάψουν υπαλλήλους, δε θα βιάζαμε τον εαυτό μας κατηγορώντας

τους άλλους..Νομίζω από κει πρέπει να αρχίσουμε.. Όλοι..

για να κερδίσουμε το όραμα, πρέπει να ξαναγίνουμε Άνθρωποι και όχι κυνηγοί του Ευρώ..

αυτή είναι η μεγαλύτερη επένδυση, το ουσιαστικό καταφύγιο από τα δεινά..

η κρίση δεν είναι οικονομική..είναι ανθρωπιστική..